Sarah Bernhardt: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e + ŝablono
e Nuligis version 6307580 de Dominik (kontribuoj, diskutpaĝo)
Etikedo: Malfaro
Linio 21:
'''Sarah BERNHARDT''', origine: '''Marie Henriette Rosine BERNARD''' (naskiĝis la {{daton|22|oktobro|1844}} en [[Parizo]], mortis la {{daton|26|marto|1923}} samloke) estis [[Francio|franca]] [[aktoro|aktorino]]. Ŝi estis unu el la plej konataj aktorinoj de la [[19-a jarcento|19-a]] kaj de la komenco de la [[20-a jarcento]].
 
Ŝi stelulis en kelkaj el la plej popularaj francaj teatraĵoj de la fino de la [[19-a jarcento|19-a]] kaj de la komenco de la [[20-a jarcento]], kiaj ''[[La dame aux camélias]]'' de {{Senapartligilo|[[Alexandre Dumas (filo)}}|Alexandre Dumas]], filo, ''Ruy Blas'' de [[Victor Hugo]], ''Fédora'' kaj ''La Tosca'' de [[Victorien Sardou]], kaj ''L'Aiglon'' de [[Edmond Rostand]]. Ŝi ludis eĉ masklajn rolojn, kiaj la [[Hamleto]] de [[Shakespeare]]. Rostand nomigis ŝin kiel "la reĝino de la pozo kaj la princino de la gesto", dum Hugo konsideris ŝin la "ora voĉo". Ŝi faris kelkajn teatrajn turneojn ĉirkaŭ la mondo, kaj estis unu el la unuaj elstaraj aktorinoj kiuj faris sonregistraĵojn kaj aperis en [[filmo]]j.
 
== Vivo ==
Linio 267:
Sarah Bernhardt estis multflanka aktorino, sukcese kaj en klasikaj kaj en modernaj - plej ofte francaj - dramoj. Ŝi triumfis kiel [[Fedra]] en ''Fedra kaj Hipolito'' de [[Jean Racine]], sed ankaŭ en la romantikaj dramoj ''Ruy Blas'' kaj kiel Dona Sol en ''Hernani'' de [[Victor Hugo]]. Oni admiris kaj miris pri ŝi en virinaj roloj. En [[1899]] ŝi ludis [[Hamleto]]n en la tragedio de [[Ŝekspiro]], en [[1901]] la dukon de Reichstadt en ''L’Aiglon'' ("La juna aglo"); [[Edmond Rostand]] verkis tiun teatraĵon pri la filo de [[Napoleono Bonaparte|Napoleono]] aparte por ŝi.
 
La centra rolo de ŝia vivo estis tamen la [[La sinjorino de kamelioj]] – rakonto laŭgusta de la [[19-a jarcento]]: amo inter amoristino kaj nobela filo de riĉaj burĝoj; la patro ne eltenas la ligon, sekvas disigo, ŝi fine mortas pro [[ftizo]]. Aŭtoro de la samnoma romano estis {{Senapartligilo|[[Alexandre Dumas (filo)}}|Alexandre Dumas]]; sursceneje Sarah Bernhardt ludis kaj reludadis ekde [[1880]] la titolrolon, ĝis maljunego.
 
En siaj memoraĵoj [[Sacha Guitry]] skribis pri ŝi: