Papa neeraripovo: Malsamoj inter versioj

Laŭ la katolika kredo [[Kristo]] promesis al sia eklezio, ke la [[Sankta Spirito]] instruu kaj vivtenu ĝin ([[Evangelio laŭ Johano|Johano]] 16,13) kaj ke li donacis al la eklezio la oficojn de episkopoj kaj pastroj, kiuj servu al la unueco de la kristanaro ([[Evangelio laŭ Mateo|Mateo]] 16,18). Tial certaj decidoj de katolika [[koncilio]] kaj la [[papo]] konsideratas neeravipovaj. La katolika eklezio postulas, ke la de homoj skribitaj bibliaj tekstoj estas faritaj per la dia [[inspiro]], kaj ke la dia volo ankaŭ plue kapabligas la plej altrangajn ekleziajn postenulojn je neararipovaj eldiroj. Tamen laŭ tiu kredo neeraripovo de eklezio sen ligo al la plej altaj katolikaj oficoj estu neebla - tial la kreo de novaj [[konfesio]]j, kiuj diferencas de la katolikismo, ne povas esti senerara.

 

 

Se ĉiuj kristanaj konfesioj iusence konsentas ke mem posedas en siaj asembleaj decidoj aŭ akceptas ke la unuaj sep ekumenaj koncilioj ĝuis kaj ĝuas la neeraripovan prerogativon, neniu el ili dogme atribuas tian karakterizon al unusola persono, krom la katolika eklezio al sia papo.

Hodiaŭ neniu epizodo kaj preskaŭ neniu teologo de la katolika medio kontestas tiun dogmon. Inter la kontestuloj, la svisa teologo [[Hans Küng]] aparte elokvente kritikis la [[katolika eklezio|katolikan]] koncepton pri neeraripovo, kiu tamen sin difinas katolika..

 

 

{{ĝermo}}