Manuelo la 1-a Komneno: Malsamoj inter versioj

{{Informkesto reganto}}

'''Manuelo la 1-a Komneno''', ([[greke]]: Μανουήλ Α' Κομνηνός, Manouēl I Komnēnos, n. la [[28-an de novembro]] [[1118]] - m. la [[24-an de septembro]] [[1180]]) estis [[Imperiestroj de la Bizanca Imperio|bizanca imperiestro]] de la [[12-a jarcento]] kiu regis pri decida turnopunkto en la historio de [[Bizancio]] kaj [[Mediteraneo]]. Fervora restarigi sian imperion al pasintaj gloraj epokoj kiel la granda potenco de la mediteranea mondo, Manuelo havis energian kaj ambician eksteran politikon. En la procezo kiun li faris per aliancoj kun la [[papo]] kaj la revigliĝinta Okcidento, li invadis [[Italio]]n, sukcese pritraktis la trairejon de la danĝera [[Dua krucmilito]] tra lia imperio, kaj establis bizancan protektoraton en la krucistaj reĝlandoj de [[Outremer]]. Alfrontante la avancon de [[Islamo]] en la [[Sankta Lando]], li havis komunan aferon kaj batalis kun la [[Jerusalema reĝlando]] kaj partoprenis amasan invadon kontraŭ [[fatima kalifujo|Fatimida]] [[Egiptujo]]. Manuelo transformis la politikajn mapojn de [[Balkanio]] kaj la orienta Mediteraneo, poziciigante la reĝlandojn de [[Hungario]] kaj Outremer sub bizanca hegemonio kaj kampanjante ofensive kontraŭ liaj najbaroj kaj en la okcidento kaj en la oriento. Tamen, je la fino de sia regado la atingoj de Manuelo en la Oriento estis endanĝerigitaj pro grava malvenko ĉe Miriokefalon, kio grandparte okazis pro la aroganteco de la reĝo kaj la atakado de bon-defendita selĝuka pozicio.