Aŭgusto Cezaro: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 99:
[[File:Lawrence Alma-Tadema- Anthony and Cleopatra.JPG|thumb|''Antonio kaj Kleopatra'', de [[Lawrence Alma-Tadema]].]]
Dume, la kampanjo de Antonio turniĝis katastrofa kontraŭ Partio, kio makuligis lian bildon kiel estro, kaj ĉirkaŭ 2,000 legianoj senditaj de Oktaviano al Antonio apenaŭ estis sufiĉaj por plenigi liajn fortojn.<ref name="eck 29">Eck (2003), 29.</ref> Aliflanke, Kleopatra povis restarigi lian armeon per tuta ties forto; li jam estis engaĝiĝinta en amafero kun ŝi, kaj tiele li decidis sendi Oktavia-n reen al Romo.<ref name="eck 29 30">Eck (2003), 29–30.</ref> Oktaviano uzis tion por disvastigi [[propagando]]n implikante ke Antonio estis iĝante malpli Romiano ĉar li malakceptis laŭleĝan Romanan edzinon por "Orienta amafero".<ref name="eck 30"> Eck (2003), 30.</ref> En 36 a.K., Oktaviano uzis politikan komploton por ŝajnigi sin malpli aŭtokrata kaj Antonio pli [[maliculo]] proklamante ke la enlandaj militoj estis finigantaj, kaj ke li rezignos kiel triumviro, nur se ankaŭ Antonio faru la saman. Antonio malakceptis.<ref name="ccaa 20">Eder (2005), 20.</ref>
{{redaktata}}
Roman troops captured the [[Kingdom of Armenia (antiquity)|Kingdom of Armenia]] in 34&nbsp;BC, and Antony made his son [[Alexander Helios]] the ruler of Armenia. He also awarded the title "[[King of Kings|Queen of Kings]]" to [[Reign of Cleopatra VII|Cleopatra]], acts that Octavian used to convince the Roman Senate that Antony had ambitions to diminish the preeminence of Rome.<ref name="eck 30" /> Octavian became consul once again on 1 January 33&nbsp;BC, and he opened the following session in the Senate with a vehement attack on Antony's grants of titles and territories to his relatives and to his queen.<ref name="eck 31">Eck (2003), 31.</ref>
[[File:Castro Battle of Actium.jpg|thumb|left|''The [[Battle of Actium]]'', by [[Laureys a Castro]], painted 1672, National Maritime Museum, London]]
 
Romiaj trupoj konkeris la [[Reĝlando Armenio|Reĝlandon Armenio]] en 34 a.K., kaj Antonio faris sian filon Aleksander Helios la reganto de Armenio. Li ankaŭ donis la titolon "[[Ŝahanŝaho|Reĝo de reĝoj]]" al [[Kleopatra]], agoj kiujn Oktaviano uzis por konvinki la Romian Senaton ke Antonio havas ambiciojn por malpliigi la elstarecon de Romo.<ref name="eck 30" /> Oktaviano iĝis konsulo denove la 1an de Januaro 33 a.K., kaj li malfermis la venontan sesion en la Senato per arda atako kontraŭ la havigo de Antonio de titoloj kaj teritorioj al liaj parencoj kaj al sia reĝino.<ref name="eck 31">Eck (2003), 31.</ref>
The breach between Antony and Octavian prompted a large portion of the Senators, as well as both of that year's consuls, to leave Rome and defect to Antony. However, Octavian received two key deserters from Antony in the autumn of 32&nbsp;BC: Munatius Plancus and Marcus Titius.<ref name="eck 32 34">Eck (2003), 32–34.</ref> These defectors gave Octavian the information that he needed to confirm with the Senate all the accusations that he made against Antony.<ref name="eck 34">Eck (2003), 34.</ref>
[[File:Castro Battle of Actium.jpg|thumb|left|''TheLa [[BattleBatalo ofde ActiumAktio]]'', byde [[LaureysLorenzo aA. Castro]], paintedpentrita en 1672, National MaritimeNacia MuseumMarmuzeo, LondonLondono.]]
 
La fendo inter Antonio kaj Oktaviano pelis grandan parton de Senatanoj, same kiel ambaŭ konsulojn de tiu jaro, lasi Romon kaj fuĝi al Antonio. Tamen, Oktaviano ricevis du ŝlosilajn dizertinoj el Antonio aŭtune de 32 a.K.: nome Munacio Planko kaj Marko Ticio.<ref name="eck 32 34">Eck (2003), 32–34.</ref> Tiuj dizertintoj havigis al Oktaviano la informon kiujn li bezonis por konfirmi al la Senato la akuzojn kiujn li estis farintaj kontraŭ Antonio.<ref name="eck 34">Eck (2003), 34.</ref>
{{redaktata}}
Octavian forcibly entered the [[Temple of Vesta|temple of the Vestal Virgins]] and seized Antony's secret will, which he promptly publicized. The will would have given away Roman-conquered territories as kingdoms for his sons to rule, and designated [[Alexandria]] as the site for a tomb for him and his queen.<ref name="eck 34 35">Eck (2003), 34–35</ref><ref name="ccaa 21 22">Eder (2005), 21–22.</ref> In late 32&nbsp;BC, the Senate officially revoked Antony's powers as consul and declared war on Cleopatra's regime in Egypt.<ref name="eck 35">Eck (2003), 35.</ref><ref name="ccaa 22">Eder (2005), 22.</ref>