Aŭgusto Cezaro: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 164:
 
[[File:Cameo August BM Gem3577.jpg|thumb|upright|La kameo Blakas montranta Aŭguston portanta ''[[gorgoneion]]'' sur tritavola [[onikso|oniksa]] kameo, 20–50 p.K.]]
Tuj post la malgraviĝo de sia malsano, Aŭgusto rezignis sian konsulecon.<ref name="eck 56" /> La nuraj tri aliaj fojoj ke Aŭgusto servos kiel konsulo estos en la jaroj 5 kaj 2 a.K.,<ref name="eck 56" /><ref name="ccaa 26">Eder (2005), 26.</ref> ambaŭfoje por enkonduki siajn nepojn al la publika vivo.<ref name="Davies, p. 259" /> Tio estis inteligenta ruzaĵo de Aŭgusto; ĉesi servi kiel unu el du ĉiujare du elektitaj konsuloj ebligis al aspirantaj senatanoj pli bonan ŝancon por atingi la konsulan postenon, dum ebligis al Aŭgusto plenumi pli ampleksan patronecon ene de la senatana klaso.<ref name="ccaa 36" /> Kvankam Aŭgusto estis rezigninta sian konsulecon, li deziris reteni sian konsulan ''[[Imperiumo|imperium]]'' ne ĝuste en siaj provincoj sed tra la tuta imperio. Tiu deziro, same kiel la afero de Marko Primo, kondukis al dua kompromiso inter li kaj la Senato konata kiel Dua Elstarigo (aŭ Dua Interkonsento).<ref name="eck 57">Eck (2003), 57.</ref>
{{redaktata}}
Soon after his bout of illness subsided, Aŭgusto gave up his consulship.<ref name="eck 56" /> The only other times Augustus would serve as consul would be in the years 5 and 2&nbsp;BC,<ref name="eck 56" /><ref name="ccaa 26">Eder (2005), 26.</ref> both times to introduce his grandsons into public life.<ref name="Davies, p. 259" /> This was a clever ploy by Aŭgusto; ceasing to serve as one of two annually elected consuls allowed aspiring senators a better chance to attain the consular position, while allowing Augustus to exercise wider patronage within the senatorial class.<ref name="ccaa 36" /> Although Aŭgusto had resigned as consul, he desired to retain his consular ''[[imperium]]'' not just in his provinces but throughout the empire. This desire, as well as the Marcus Primus Affair, led to a second compromise between him and the Senate known as the Second Settlement.<ref name="eck 57">Eck (2003), 57.</ref>
 
=== Akcepto de la nova ordo ===