Granda ekvizeto: Malsamoj inter versioj

Ili portas [[verticilo|verticilojn]] de branĉetoj je la nivelo de siaj nodoj, kiuj memformiĝas sub foliaj kolkrispaĵoj.

 

La fertilaj tigoj neniam estas disbranĉigitaj kaj do ili neniam prezentas branĉetojn. Ili portas grandan ekstreman [[Spiko|spikon]], longforman, kiu konsistas el [[sporangioforo|sporangioforoj]] disponitaj inter verticiloj aǔ pedunkloj; ili produktas verdajn sporojn.

 

Tiu planto troviĝas en arbetaĵoj, humidaj densejoj aǔ herbejoj,

en vojfosaĵoj, ĉe fontojrandoj, kaj apud ombraĵaj riveretoj, kaj ankaǔ, pli anekdote, sur ŝtupoj ĉe kalkŝtonaj marbordaj klifoj.

Ĝi vivas en mezvarmaj regionoj de la malnova mondo.

 

Ĝia uzado povas provoki digestajn malordojn, neǔrologiajn kaj muskolajn

malnormalaĵojn al brutaro, ĉefe al la ĉevaloj, pro ĉeesto de [[tiaminazo]] kiu inhibicias la produkton de [[vitamino]] B1.