Historio de la mondo: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
→La Mongolaj imperioj: gif anstataŭ du mapoj |
eNeniu resumo de redakto |
||
Linio 210:
En Helenujo okazis la Mikena tempo ĉirkaŭe ekde 1600 ĝis 1150 a. K. Famaj konstruaĵoj de tiu epoko estas la [[Leona Pordego]] kaj la [[Trezorejo de Atreo]] en [[Mikeno]].<ref name=dtv />
===== La Frua Veda Epoko en
{{Ĉefa|Veda Epoko|Frua Veda Epoko}}
Ĉirkaŭe en 1500 a. K. venis [[
La posta tempo ĝis ĉirkaŭe 1000 a. K. estas la Frua Veda Epoko. La ĉefa parto de la agrikulturo estis la bredo ĉe unuopaj bienoj; preskaŭ ne ekzistis grenkultivo.<ref name=dtv />
Linio 267:
Ĉirkaŭe en 1000 a. K. ekregis la tiel nomata Malorienta Ĉoŭ-dinastio en [[Ĉinujo]]. La ŝtato estis pure [[feŭdismo|feŭda]]: la reĝa lando meze kaj la vasalaj landoj ĉirkaŭe.<ref name=dtv />
===== La Malfrua Veda Epoko en
{{Ĉefa|Veda Epoko|Malfrua Veda Epoko}}
En [[
==== La tempo de la Babilona Nova Imperio (625 – 539 a. K.) ====
Linio 318:
Inter 403 kaj 221 a. K., ne ekzistis ĉiomaĉina ŝtato. La [[Ĉinujo|Ĉinaj]] ŝtatoj estis interalie [[Zhao]], [[Qi]], [[Qin]], [[Zhou]], [[Chu (ŝtato)|Chu]], [[Han]], [[Yan]], [[Lu (ŝtato)|Lu]], [[Song]], [[Shu]], [[Ba (ŝtato)|Ba]], [[Wei (ŝtato)|Wei]] (laŭ la latinalfabetigo [[pinyin]]). Iom post iom la ŝtato Qin iĝis la plej grava.<ref name=dtv />
===== Fondiĝo de religioj en
{{Ĉefa|Budaismo|Ĝajnismo}}
Verŝajne ĉirkaŭe inter 560 kaj 483 a. K.,<ref name=dtv/> [[Gaŭtamo]] anoncis, ke homoj povas salviĝi el la ciklo de [[reenkarniĝo]] (ĝenerala kredo de la [[
La "[[Nobla Okobla Vojo]]" estas la vojo por liberiĝi el la sufero (la vereco de sufero por ĉiuj estas la unua el la "[[Kvar noblaj veroj]]"), kiu venas el deziro kontentiĝi kaj pli profunde el nescio pri realeco (dua vero); sed ekzistas vojo por liberiĝi el sufero, do el deziro (tria vero). Tiu vojo estas okobla (kvara vero):
# ĝusta rigardo (la mondo ne estas kiel ĝi ŝajnas esti)
Linio 350:
Post la morto de tiu, unue ĉiu el la eksgeneraloj provis iĝi reĝo de la ĉioma imperio; sed post longaj bataloj (la [[Diadokaj militoj]]) la imperio disiĝis (281 a. K.): la [[Antigonidoj]] regis Makedonujon, la [[Ptolemeidoj]] [[Egiptujo]]n kaj la [[Seleŭkidoj]] la kroman imperion.<ref name=dtv />
=====
[[Dosiero:Ashoka mauryan empire.png|maldekstra|eta|La imperio de Aŝoko]]
[[Dosiero:Royaume Gréco Bactrien.png|eta|La Helen-baktria imperio]]
Linio 356:
Ekde verŝajne 313 a. K. ekzistis la Maŭrja imperio en [[Magadho]].<ref name=Astier />
La unuan [[
Ĉirkaŭ 250 a. K. estiĝis la [[Helenoj|Helenkultura]] regno de [[Baktrio]], nomata la Helen-baktria imperio. Ĉirkaŭ 200 a. K. centriĝis [[Gandharo]] por la imperio - tio estas la tempo de la tiel nomataj
===== La Ĉin-dinastio kaj la Malorienta Han-dinastio en Ĉinujo =====
Linio 405:
Ekde 395 p. K., multegaj [[Ĝermanoj]] venis en la du partojn de la Roma imperio, fugante la [[Hunoj]]n. Tiuj tiom multis, ke tiuj graviĝis en la imperioj kaj ricevis proprajn landerojn.<ref name=dtv />
=====
[[Dosiero:KushanEmpireMap.jpg|eta|maldekstra|La
[[Dosiero:Guptaempire fin.gif|eta|La Gupta imperio. Suome: ''Vasalli alueita'' = vasalaj regionoj]]
{{Ĉefa|Keralao|Pandjo|Ĉola dinastio|Kuŝana imperio|Ŝatavahana regno|Kŝatrapa regno|Gupta Imperio}}
Dum la epoko de la Roma imperio, ne ekzistis
* Keralao, Pandjo kaj Ĉolo en la sudo;<ref name=dtv />
* la Kuŝana regno (ĉirkaŭe 50 p. K. – 240 p. K.) en la malsudo.<ref name=dtv /> Tiu imperio plej egis sub [[Kaniŝko]]. La regno disiĝis fine de la 2-a jarcento p. K.; dum la 3-a jarcento la reĝoj estis vasaloj de la [[Sasanidoj]];<ref name=Astier />
Linio 417:
* la Kŝatrapa regno (ĉirkaŭe 50 p. K. -405 p. K.) en la maloriento.<ref name=dtv />
Ĉirkaŭe en 320 p. K. estiĝis la Gupta imperio de [[Magadho]],<ref name=dtv /> kun la reĝo [[Ĉandragupto la 1-a]].<ref name=Astier /> La reĝo [[Samudragupto]] (335 - 375 p. K.) estris malsudan
===== Ĉinujo : la orienta Han-dinastio kaj la disiĝinta imperio =====
Linio 468:
Ekde 940, la kalifeco ne gravis plu.<ref name=dtv />
=====
[[Dosiero:Harshabysumchung.jpg|maldekstra|eta|La imperio de Harŝo]]
[[Dosiero:Pala.JPG|eta|La Pala regno]][[Dosiero:Rajput mahrajas.JPG|eta|La raĝputaj regnoj]]
{{Ĉefa|Harŝo|Pala Dinastio|Raĝputoj|Kaŝmira regno}}
En 606 ekekzistis regno en malsuda [[
Fine de la 7-a jarcento venis
Ekde ĉirkaŭe 700, [[hinduismo]] iĝis pli grava ol [[budhismo]]. Ĝis nun,
La Araboj militprenis la [[Indusa valo|Indusan valon]] en 711, sed ne sukcesis preni pli multe da
Inter 707 kaj 810 regis en [[Biharo]] kaj en [[Bengalo]] la Pala dinastio.
Linio 490:
La eksgeneralo [[Wendi]] reunuigis la [[Ĉinujo|Ĉinan]] imperion en 589 kaj tiel estigis la Suj-dinastion; Wendi regis ĝis 604. En 606, la sekva imperiestro [[Sui Yangdi]] (604 – 618) estigis [[imperiestraj ekzamenoj|literaturan testo-sistemon]] por la oficistoj; tiu ankaŭ konstruis la [[Granda Kanalo de Ĉinujo|Grandan Kanalon]] inter la riveroj [[Janceo]] kaj [[Huanho]]. Tiun oni mortigis en 618.
En 618 ekregis la Tan-dinastio. Inter 627 kaj 649, sub la estro [[Tang Taizong]] Ĉinujo plej potencis: okdek ok popolojn regis Ĉinujo. Kulture, tiu tempo estis la plej produkema: multajn poeziaĵojn skribis ekzemple [[Li Bai]] (kiu vivis inter 699 kaj 762), kaj la kolekto [[Quan Tangshi]] (plena kolekto de Tan-poeziaĵoj) enhavas 48900 poeziaĵojn. [[Budhismo]] pligraviĝis kulture, kaj [[
Sed en 751, la Ĉina soldataro malvenkis la Araban, kaj Ĉinujo perdis la plej malorientan parton de la imperio. Post longa tempo de malsupreniro, la imperio disiĝis en 907.
Linio 546:
Inter 1405 kaj 1433, la imperiestroj organizis egajn marajn vojaĝojn suden, ĝis Afriko. La ŝiparestro estis [[Ĉeng He]]. Per tiuj vojaĝoj la imperiestroj celis submeti neĉinajn popolojn, kaj pli precize kontroli la maran komercon kaj plivastigi la Ĉinan impostosistemon. Tio sukcesis: dum la tempo de tiuj vojaĝoj, Ĉinujo havis la plej grandan navan povon en la mondo, kaj plivastigis sian kontrolon super aliaj popoloj. Tamen la vojaĝoj ĉesis en 1433; oni ne ekzakte scias, pro kio.<ref>Finlay, Robert (2008). "The Voyages of Zheng He: Ideology, State Power, and Maritime Trade in Ming China". Journal of the Historical Society. 8 (3). Paĝoj 330-331, 336, 338.</ref><ref>Mills, J.V.G. (1970). ''Ying-yai Sheng-lan: 'The Overall Survey of the Ocean's Shores' '' [1433]. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-01032-2. Paĝo 1.</ref><ref>Lee, Jangwon (2010). "China's Looking Seaward: Zheng He's Voyage in the 21st Century". International Area Studies Review. 13 (3). Paĝo 95.</ref><ref>Fairbank, John King (1942). "Trade and China's Relations with the West". The Far Eastern Quarterly. 1 (2). Paĝo 143.</ref><ref>Dreyer, Edward L. (2007). ''Zheng He: China and the Oceans in the Early Ming Dynasty, 1405–1433''. New York: Pearson Longman. ISBN 9780321084439. Paĝo 176.</ref>
===== La tempo de la sultanujo de Delhio en
[[Dosiero:Delhi History Map.png|eta|La Delhia sultanujo]]
{{Ĉefa|Sena Dinastio|Delhia Sultanlando|Viĝajanagaro|Bahmania regno}}
En la 11-a kaj 12-a jarcentoj regis en [[Biharo]] kaj [[Bengalo]] la Sena dinastio.<ref name=Astier />
La estro de [[provinco Gor|Gor]], [[Mohamedo de Gor|Mohamedo]] (1162 – 1206), militprenis la Araban [[Ghaznaŭida regno|regnon Ghaznaŭidan]] en 1186, kaj la etajn estrujojn de la
En 1206, la generalo [[Aibak]] mortigis Mohamedon kaj nomis sin [[sultano]] de [[Delhio]].
Sub la sultano [[Muhammed bin Tughluq]] (1325 – 1351), la sultanujo plej egis; tiu militprenis sudan
En la jaroj inter 1340 kaj 1350 ekekzistis du ŝtatoj en suda
En 1398 kaj 1399, [[Tamerlano]] detruis Delhion. Poste, la sultanoj pluregis nur Delhion.<ref name=dtv />
|