|
Kelkaj specialigitaj glazuraj teknikoj estas:
{{redaktata}}
* '''Sal-vitrigo''', kie kuirsaloordinara kuir-[[salo]] estas enkondukita en la forno dum la pafadprocesobakprocezo. La altaj temperaturoj kaŭzas, ke la salon alsalo volatizevolatiĝas, deponante ĝin sur la surfaco de la varo al reagireagante kun la korpo por formi natrialuminosilicatglazuronnatri-aluminian silikatan glazuron. En la 17-a kaj 18-a jarcentoj, salosal-vitrigo estis uzita en la fabrikado de hejma ceramiko. Nun, krom uzo fare de kelkaj studioceramikistojstudi-ceramikistoj, la procesoprocezo estas malnoviĝinta. La lasta grandskala aplikiĝo antaŭ sia forpaso spite al mediaj purajmedipurigaj aerlimigoj estis en la produktado de sal-brilsurfacaj [[kloako]]-pipoj.
* '''Cindrovitrigo''' - cindro de la bruligado de plantmaterioplanta materialo estis utiligita kiel la fluokomponento de glazuroj. La fonto de la cindro estis ĝenerale la bruligadrubaĵo el la stimulado de fornoj kvankam la potencialo de cindro derivita de kultiveblaj kultivaĵruboj estis esplorita.<ref> [23]"Ash Glaze Research." C. Metcalfe. Ceramic Review No.202. 2003. pp. 48-50. </ref> Cindroglazuroj estas de historia intereso en la [[Malproksima Oriento]] kvankam ekzistas raportojinformoj de malgrand-skala uzo en aliaj lokoj kiel ekzemple la Catawba Vala CeramikoCeramik-Valo en Usono. Ili nun estas limigitaj al malmultoj de studioceramikistojstudi-ceramikistoj kiuj aprezas la neantaŭdireblecon ekestiĝantan de la varia naturo de la krudaĵo.<ref> "Glaze From Wood Ashes And Their Colour Characteristics." Y-S. Han, B-H. Lee. Korean Ceramic Society 41. No.2. 2004. </ref>
* Subglazura ornamado (kiel ĉe multaj bluaj kaj blu-blankaj varoj). Subglazuro povas esti uzita per brosmovojbrosado, aerobrosoaerbrosado, aŭ verŝante la subglazuron en la ŝimonmuldilon, por kovri la internon, kreante kirlan efikon, tiamkaj poste la ŝimomuldilo estas plenigita kunel deglitoargilo.
* En-glazura ornamado.
* Sur-glazura ornamado.
* [[Emajlo]]. Emajlo estas vitrosimila diverskolora glazuro, per kiu oni kovras potojn, [[fajenco]]n, metalon (oni nomas ankaŭ emajlo la tutan emajlokovritan artobjekton). La emajlo kovras la kolorojn, kiuj estas tiel nedifekteblaj, nefroteblaj. La bazaj materialoj de emajlo estas la borata acido, plumba oksido, sodo (natria karbonato), kalko, silikata acido, argilo, diversaj metaloksidoj, hidrogenfluorido, fosfata acido. Surbrula temperaturo estas 800-900 C.
* [[Emajlo]]
==Historio==
|
