La Divina Commedia: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 2:
[[Dosiero:Alighieri - Divina Commedia, Nel mille quatro cento septe et due nel quarto mese adi cinque et sei - 2384293 id00022000 Scan00006.jpg|thumb|''Comencia la Comedia'', 1472]]
'''''La Dia Komedio''''' ([[Itala lingvo|itale]] '''''La Divina Commedia''''' {{Prononco|La Di'''vi'''na Kom'''me'''dia}}) estas poemo de 14 mil versoj verkita de [[Dante Alighieri]] en la [[toskana lingvo]], de kiu fontas la moderna [[itala lingvo]]. Ĝi estas krio kontraŭ la morala aĉeco de la mondo, kaj priskribas vojaĝon tra la [[postmorto|postmorta]] mondo de [[infero]], [[purgatorio]] kaj [[paradizo]], kiujn Danto loĝigis per homoj kristanaj kaj paganaj, historiaj kaj samtempaj. Li eĉ metis samtempan papon ([[Nikolao la 3-a (papo)|Nikolao la 3-a]]) en inferon (kun multaj aliaj klerikoj) kaj idolanon ([[Katono]]) en purgatorion. Verkite en ekzilo, la poemo havas multe de vortoj malmolaj por [[Florenco]],
lia hejmurbo. Danto estas gvidata de romiaromana ĉefpoetograva poeto [[Vergilio]] tra inferon kaj purgatorion, kaj de [[Beatrice Portinari]] tra paradizon. La ago okazas je la printempo de [[1300]], malluma parto de la vivo de Danto ĵus antaŭ lia ekzilo. La poemo estas verkita en ''[[terza rima]]'', komplika formo de [[pentametro]].
 
''La Komedio'' havas tri partojn:
Linio 20:
Notu ke [[Statio]], la latina poeto de la [[1-a jarcento]], estis idolano laŭ historia scio, sed Danto supozas, ke li konvertiĝis al [[kristanismo]] antaŭ morto.
 
La poemo belege resumis la [[mondkoncepto]]n de la tiama [[okcidenta civilizo|Okcidento]], estinte la poezia frato de la filozofia ''[[Summa Theologica]]'' de [[Tomaso de Akvino]], priskribinte mondkoncepton, kiu estas sintezo de la kristana kaj la [[Aristotelo|aristotela]]. ''La Komedio'' ankaŭ estis la unua ĉefaprecipa verko de [[literaturo]] en la Okcidento verkita en nek la [[latina lingvo|latina]] nek la [[greka lingvo|greka]]. Tri jarcentoj post ''La Komedio'', preskaŭ ĉiu verko de originala literaturo de la Okcidento estis verkita en nacilingvo, ne en la latina.
 
En ĝia uzo de nacilingvo kaj ankaŭ en ĝia kunigo de la kristana kun la klasika (el la rolantoj al eĉ la subtenanta filozofio), ''La Komedio'' estis antaŭkurinto de la
Linio 34:
Kaj Kalocsay kaj Dondi atentis ĉe sia traduklaboro ankaŭ pri la specifa formo de la poezio de Dante: la uzado de [[tercino]]j. Peterlongo tiun flankon tute ne atentis.
 
== NotojReferencoj ==
<references />