Prostituo: Malsamoj inter versioj

Dum la eŭropa [[Mezepoko]], prostituitinoj havis gravan socian rolon, eĉ elektigis tri [[papo]]jn per sia influo kaj monkontribuoj (pri tio, tamen, oni estas serĉantaj kaj indikantaj la fontojn). La mezepoka [[eklezio]] ne persekutis,kvankam kondamnante la malvirton, virinan prostituiĝon, nur regulis kie ĝi povus okazi, kaj [[bordelo]]j bezonis [[episkopo|episkopan]] aŭ [[reĝo|reĝan]] permeson; prostituitinoj povis frekventi [[di-servondiservo]]n kaj donaci malkaŝe al la eklezio, kiel oni povas vidi en la [[Francio|franca]] [[katedralo]] [[Dipatrino de Parizo]], kies [[vitralo]]n donacis prostitua [[gildo]]. Estis eĉ papaj dokumentoj kiuj malpermesis fizikajn aŭ moralajn agojn kontraŭ prostituitinoj, kvankam ili kondamnis prostituon teorie.

Se submorale aspekto la Kristana Eklezio ĉiam kondamnis prostituitinojn, por ili, tamen, ĝi havis grandan atenton kaj kompaton kaj tie kaj tie kreis rifuĝojn por igi reala la eblecon de socia kaj morala elaĉeto. Citenda la episkopo [[Ivo el Chartres]] kiu rekomendis kiel gradan signon de karitato edziniĝi prostituitinon por ŝin forigi el la peko, kaj plie citenda la papo [[Inocento la 3-a]] kiu koncedis indulgencon al tiu kiu edzinigas prstituitinon (Il Timone, n.95).