Batalo de Francio: Malsamoj inter versioj

La '''Batalo de Francio''', konata ankaŭ kiel ''Falo de Francio'', estis la invado de [[Francio]] kaj de la [[Malaltaj Landoj]] dum la [[Dua Mondmilito]] fare de [[Nazia Germanio]]. En la ses semajnoj el 10a de Majo [[1940]], Germanaj fortoj venkis super fortojn de [[Aliancanoj]] pere de mov-operacoj kaj konkeris Francion, [[Belgio]]n, [[Luksemburgo]]n kaj [[Nederlando]]n, metante finon al la teraj operacioj en la [[Okcidenta Fronto (Dua Mondmilito)|Okcidenta Fronto]] ĝis la [[T-Tago|6a de Junio 1944]]. Italio eniris en la militon la 10an de Junio 1940 kaj invadis Francion tra la [[Alpoj]].

 

 

Post la ratiriĝo de la BEF, la germanaj fortoj startis la ''Fall Rot'' (Ruĝa Okazo) la 5an de Junio. La sesdek restintaj francaj divizioj faris fortan reziston, sed ne estis kapablaj superi la germanan aeran superecon kaj armitan moveblon. Germanaj tankoj flankigis la [[Linio Maginot|Linion Maginot]] kaj pelis ilin profunde en Francion. Germanaj fortoj okupis Parizon ne trafinte opozicion la 14an de Junio, post la foriro de la franca registaro kaj la falo de la Franca armeo. Germanaj komandantoj renkontiĝis kun Franciaj oficiroj la 18an de Junio por negocadi finon al la batalado.

La 22an de Junio 1940, oni subskribis Duan Batalpaŭzon en [[Compiègne]] fare de reprezentantoj de Francio kaj de [[Germanio]]. La neŭtrala [[Reĝimo de Vichy]] estrita de la Marŝalo [[Philippe Pétain]] anstataŭis la reĝimon de la [[Tria Respubliko de Francio|Tria Respubliko]] de Francio kaj Germanio okupis la nordajn kaj okcidentajn marbordojn de Francio kaj ties internajn terojn. Italio ekkontrolis malgrandan zonon en la sudoriento kaj la [[Reĝimo de Vichy]] retenis la neokupitan teritorion en la sudo, konata kiel ''libera zono''. La Germanoj okupis la zonon sub la operaco ''Fall Anton'' en Novembro 1942, ĝis la liberigo fare de la Aliancanoj en la somero de 1944.