|
== Historio ==
CED kreiĝis en [[1952]] kadre de [[Universala Esperanto-Asocio]]. La eŭropa ĉefoficejoprecipa oficejo estas en [[Roterdamo]], [[Nederlando]], kie troviĝas [[Biblioteko Hector Hodler]]. CED ankaŭ funkcias kiel ero de [[Universitato de Hartford]], [[Usono]].
La ĉefaprecipa motoro de CED en ĝia unua jardudeko estis Prof. D-ro [[Ivo Lapenna]]; de post [[1974]] la plej ŝlosilan rolon ludas [[Humphrey R. Tonkin]]. Inter ĝiaj kunlaborantoj troviĝas nomoj kiel [[William Auld]], [[Detlev Blanke]], [[Marjorie Boulton]], [[William Edward Collinson]], [[Probal Dasgupta]], [[Isaj Dratwer]], [[Mark Fettes]], [[Rudolf Haferkorn]], [[Ulrich Lins]], [[François Lo Jacomo]], [[G. F. Makkink]], [[Paul Neergaard]], [[Robert Phillipson]], [[Claude Piron]], [[Juan Regulo Perez]], [[Ryszard Rokicki]], [[Victor Sadler]], [[Klaus Schubert]], [[Tove Skutnabb-Kangas]], [[Gaston Waringhien]], [[Richard E. Wood]].
Dum la tempoj de Lapenna la mallongigo '''CED''' ricevis en junularaj rondoj la ŝercan longigon ''Centro por Erotiko kaj Diboĉado''.
|
