Batalo de Peleliu: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 3:
 
Usonaj marsoldatoj de la 1a Mardivizio, kaj poste soldatoj de la 81a Infanteria Divizio de la [[Usona Armeo]], luktita por kapti [[aviadilkampo]]n en tiu malgranda korala insulo. Tiu batalo estis parto de pli granda ofensiva kampanjo konata kiel Operaco Forager, kiu daŭris el junio al novembro [[1944]].
 
{{redaktata|Kani}}
Major-generalo William Rupertus, komandanto de la 1a Mardivizio, antaŭdiris, ke la insulo estas sekuritaj en kvar tagoj.<ref> Dean, Mack (May 9, 2014). [http://www.worldwar2facts.org/battle-of-peleliu-facts.html "Battle of Peleliu Facts".] World War 2 Facts. Alirita la 4an de januaro, 2014. </ref> Tamen, post ripetitaj malvenkoj de la Imperia Armeo en antaŭaj insulaj kampanjoj, Japanio estis disvolviginta novajn insul-defendajn taktikojn kaj bone preparitaj fortifikaoĵ kiuj ebligis firman reziston,<ref>[https://archive.org/details/1944-11-02_3rd_Army_blasts_Nazi_Strongholds Third Army blasts Nazi Strongholds.] Universal Newsreel. 2a de Novembro, 1944. Alirita la 16an de decembro, 2018. </ref> etendante la batalon dum pli ol du monatoj. En Usono, tiu estis konsiderita polemika batalo ĉar la dubebla strategia valoro de la insulo kaj la alta proporcio de perdoj, kiuj superis tiujn de aliaj amfibiaj operacoj dum la [[Pacifika Fronto]].<ref> Gypton, Jeremy (2004). [https://www.militaryhistoryonline.com/wwii/peleliu/default.aspx "Bloody Peleliu: Unavoidable Yet Unnecessary".] Military History Online. Military History Online, LLC. Alirita la 16an de decembro, 2018. </ref> La Nacia Muzeo de la Markorpuso nomis ĝin "la plej amara batalo de la milito por marsoladtoj".<ref>[https://web.archive.org/web/20160303212239/http://www.usmcmuseum.com/Exhibits_UncommonValor_p15.asp "World War II: Central Pacific Campaigns: Peleliu".] National Museum of the Marine Corps. Arkivita el la originalo la 3an de Marto, 2016. Alirita la 16an de decembro, 2018. </ref>