Marlene Dietrich: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kani (diskuto | kontribuoj) |
Kani (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 96:
Dum du eksterlandaj turneoj por la [[United Service Organizations|USO]] en 1944 kaj 1945,<ref name=sudendorf /> śi spektaklis por [[Aliancanoj|aliancanaj]] trupoj en Alĝerio, Italio, Britio, Francio, kaj [[Heerlen]] en Nederlando,<ref>Royal Theater {{nl}} http://www.rijckheyt.nl/cultureel-erfgoed/royal-theater</ref> poste eniris en Germanio kun la generaloj [[James M. Gavin]] kaj [[George S. Patton]]. Kiam oni demandis al ŝi kial ŝi estis farinta tion, spite la evidenta danĝero esti je nur kelkaj kilometroj de la germanaj linioj, ŝi respondis, "''aus Anstand''"—"eksterdece".<ref>{{cite web|url=http://sistercelluloid.com/2014/12/27/a-soldier-lovingly-remembers-marlene-dietrich/|title=A Soldier Lovingly Remembers Marlene Dietrich|work=Sister Celluloid|date=27a de decembro 2014}}</ref> Wilder poste nptis, ke ŝi estis en la frontolinioj pli ol [[Eisenhower]]. Ŝia revua spektaklo kun [[Danny Thomas]] kiel malferma agado por la unua turneo, inkludis kantojn el ŝiaj filmoj, ludado per [[muzika segilo]] (kapablo kiun ŝi origine akiris el spaktaklaj aperoj en Berlino en la 1920-aj jaroj) kaj "[[Telepatio|mensolegado]]", programero kiun ŝia amiko [[Orson Welles]] estis instruinta ŝin por sia spektaklo ''[[The Mercury Wonder Show|Mercury Wonder Show]]''. Dietrich informis la publikon ke ŝi povas legi mensojn kaj petis ilin koncentriĝi al io ajn kiu venu al iliaj mensoj. Tiam ŝi aliris al soldato kaj serioze diris al li, "Ha, pensu pri io alia. Mi probable ne povas paroli pri ''tio''!" Usonekleziaj gazetoj informis per publikigo de tiaj historioj plendante pri tiu parto de la spektaklo de Dietrich.<ref name=sudendorf />
In 1944, the Morale Operations Branch of the [[Office of Strategic Services]] (OSS) initiated the Musak project, musical propaganda broadcasts designed to demoralize enemy soldiers.<ref name="cia">{{cite web|url=https://www.cia.gov/news-information/featured-story-archive/2008-featured-story-archive/marlene-dietrich.html|title=A Look Back ... Marlene Dietrich: Singing For A Cause|publisher=Central Intelligence Agency|date=23 October 2008 |accessdate=20 March 2010}}</ref> Dietrich, the only performer who was made aware that her recordings would be for OSS use, recorded a number of songs in German for the project, including "[[Lili Marleen]]", a favorite of soldiers on both sides of the conflict.{{sfn|McIntosh|1998|p=58}} Major General [[William J. Donovan]], head of the OSS, wrote to Dietrich, "I am personally deeply grateful for your generosity in making these recordings for us."{{sfn|McIntosh|1998|p=59}}▼
▲
Ŝi fine de la milito sukcesis en la serĉado de siaj parencoj. Per militista telefono, ŝi povis mallongege paroli kun sia patrino kaj revidi ŝin kelkajn semajnojn poste en Berlino, kie ŝi restis dum la milito, dum ŝia edzo estis translokiĝinta al ranĉo en la Sanfernanda Valo de Kalifornio. La patrino de Marlene mortis en novembro [[1945]]. Krome, Dietrich reunuiĝis kun sia fratino Elisabeth kaj ŝiaj edzo kaj filo. Ili estis loĝintaj en la germana urbo [[Belsen]] dum la militaj jaroj, regante kinejon al kiu oftis Naziismaj oficiroj kaj funkciuloj kiuj regis en la koncentrejo [[Bergen-Belsen]]. Dietrich garantiis por sia fratino kaj bofrato, ŝirmante ilin el ebla persekutado kiel kunlaborantoj de Naziismc.<ref> Marlene Dietrich: Her Own Song. TCM documentary. 2001. </ref> Dietrich poste malatentos la ekziston de ŝia fratino kaj de ŝia nevo el la rakontoj pri sia vivo, komplete forgesante ilin kaj plendante, ke ŝi estas ununura filo.<ref> Helm, Toby (24a de junio 2000). [https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/1344765/Film-star-felt-ashamed-of-Belsen-link.html "Film star felt ashamed of Belsen link".] The Telegraph. Alirita la 2an de junio 2019. </ref>
Ŝia politika kaj socia engaĝiĝo kontraŭ [[naziismo]] estis internacie multe pli frue aprezita ol en ŝia hejmlando, kie multaj ne komprenis ŝian agadon. Pro sia agado ŝi kontraŭstarintus ne Hitler, sed milionojn da simplaj germanaj soldatoj. La aldono ''perfidulino'' estis kaj estas ankoraŭ nuntempe publikigita kaj diskutita. Jam en [[1947]] Marlene Dietrich ricevis la prezidentan liberecmedalon, la plej altan usonan medalon por civiluloj. En [[1950]] sekvis la titolo ''[[honora Legio|kavaliro de la honora legio]]'' de la franca registaro. La francaj prezidantoj [[Georges Pompidou|Pompidou]] kaj [[François Mitterrand|Mitterrand]] igis ŝin poste oficiro kaj fine komandanto de la Honora Legio.
| |||