Muhammad Zia-ul-Hak: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 3:
 
Edukita en la Delhia Universitato, Zia agadis en la Dua Mondmilito kiel [[oficiro]] de la [[Brithindia Armeo]] en [[Birmo]] kaj [[Malajzio]], antaŭ aliĝi al Pakistano en [[1947]] kaj luktis kiel [[tanko|tankestro]] en la [[Barat-Pakistana Milito de 1965]]. En 1970, li estris milittrejnan mision en [[Jordanio]], kaj kunlaboris al la malvenko de la insurekcio de Nigra Septembro kontraŭ la tiea reĝo [[Husejn la 1-a (Jordanio)|Husejn la 1-a]].<ref> Haqqani, Hussain (2005). [https://books.google.es/books?id=nYppZ_dEjdIC&printsec=frontcover&dq=Pakistan:Between+Mosque+and+Military&redir_esc=y&hl=es#v=onepage&q&f=true Pakistan: Between Mosque and Military; §From Islamic Republic to Islamic State.] United States: Carnegie Endowment for International Peace (Julio 2005). pp. 395 paĝoj. ISBN 978-0-87003-214-1. Alirita la 11a de junio 2019. </ref> Danke, la ĉefministro [[Zulfikar Ali Bhutto]] nomumis Zia Ĉefa Armea Stabanestro en 1976.<ref> Amin, Abdul Hafiz. [https://web.archive.org/web/20160428172353/http://www.defencejournal.com/2001/apr/babar.htm "Remembering Our Warriors: Babar The Great".] Intervjuo kun Major-General baber. Defence Journal of Pakistan. Arkivita el la originalo en 28a de aprilo 2016. Alirita la 11a de junio 2019.</ref> Post civila malordo, Zia elpostenigis Bhutto per militista [[puĉo]] kaj deklaris militjuron la 5an de julio 1977.<ref> Rafiq Dossani (2005). Prospects for Peace in South Asia. Stanford University Press. pp. 46–50. ISBN 978-0-8047-5085-1. </ref> Bhutto estis polemike juĝita de la Suprema Tribunalo kaj ekzekutita malpli ol du jarojn poste, kiel kulpulo de la rajtigo de la murdo de Ahmed Raza Kasuri, nome politika opozicianto.<ref> Story of Pakistan. [https://storyofpakistan.com/ouster-of-zulfiqar-ali-bhutto "Ouster of Zulfikar Ali Bhutto" (PHP).] Alirita la 11a de junio 2019. </ref>
{{redaktata}}
Kontrolante la prezidentecon en 1978, Zia ludis gravan rolon en la [[Afgana milito (1979-1989)|Sovet–Afgana Milito]]. Apogita de Usono kaj [[Saudarabio]], Zia sisteme kunordigis la Afganajn [[Muĝahidoj]]n kontraŭ la Sovetunia interveno laŭlonge de la [[1980-aj jaroj]].<ref> Wynbrandt, James (2009). A Brief History of Pakistan. Facts on File. p. 216. "In his first speech to the nation, Zia pledged the government would work to create a true Islamic society." </ref><ref> Haqqani 2010, p. 131: "Zia ul-Haq is often identified as the person most responsible for turning Pakistan into a global center for political Islam. Undoubtedly, Zia went farthest in defining Pakistan as an Islamic state, and he nurtured the jihadist ideology." </ref> Tio finis per la retiriĝo de [[Sovetunio]] en 1989, sed kondukis al la plimultigo de milionoj de rifuĝintoj, kaj komerco de [[heroino]] kaj [[armilo]]j en la Pakistanaj limprovincoj. Pri eksterlandaj aferoj, Zia plifortigis ligojn kun [[Ĉinio]] kaj Usono, kaj markis la rolon de Pakistano en la [[Islama Mondo]], sed la rilatoj kun [[Barato]] malboniĝis meze de la konflikto en la areo de [[Siaĉen]] kaj la akuzoj ke Pakistano estis helpante la [[siĥismo|siĥisman]] separisman Ĥalistanan movadon. Enlande, Zia aprobis ampleksan leĝaron kiel parto de la Pakistana Islamigo, fortondis civilajn liberecojn, kaj plifortigis la gazetarcenzuron.<ref> Talbot, Ian (1998). Pakistan, a Modern History. NY: St.Martin's Press. p. 245. "Pakistan during the period 1977–1988 ... aspired to be an ideological state... the goal of an Islamic state was deemed to be its main basis." </ref> Li ankaŭ metis en la pinton la Pakistanan atombomban projekton, kaj instituciigis la industriigon kaj la senreguladon de la [[ekonomio]], kio helpis la disvolvigon de la kapitalisma entreprenaro de Pakistano, kiu atingis la plej kreskantan rangon en [[Suda Azio]].<ref> Khanna, Sushil Khanna. [https://www.revolutionarydemocracy.org/rdv8n1/pakistan.htm "The Crisis in the Pakistan Economy".] Sushil Khanna. Alirita la 11a de junio 2019. </ref> Pli malpli dum la regado de Zia, la kresko de la [[MEP]] estis la plej alta en la historio de la lando.<ref>[https://tribune.com.pk/story/381450/setting-the-record-straight-not-all-dictators-equal-nor-all-democrats-incompetent/ "Setting the record straight: Not all dictators equal, nor all democrats incompetent".] The Express Tribune. 20 May 2012. Alirita la 11a de junio 2019. </ref>
 
Kontrolante la prezidentecon en 1978, Zia ludis gravan rolon en la [[Afgana milito (1979-1989)|Sovet–Afgana Milito]]. Apogita de Usono kaj [[Saudarabio]], Zia sisteme kunordigis la Afganajn [[Muĝahidoj]]n kontraŭ la Sovetunia interveno laŭlonge de la [[1980-aj jaroj]].<ref> Wynbrandt, James (2009). A Brief History of Pakistan. Facts on File. p. 216. "In his first speech to the nation, Zia pledged the government would work to create a true Islamic society." </ref><ref> Haqqani 2010, p. 131: "Zia ul-Haq is often identified as the person most responsible for turning Pakistan into a global center for political Islam. Undoubtedly, Zia went farthest in defining Pakistan as an Islamic state, and he nurtured the jihadist ideology." </ref> Tio finis per la retiriĝo de [[Sovetunio]] en 1989, sed kondukis al la plimultigo de milionoj de rifuĝintoj, kaj komerco de [[heroino]] kaj [[armilo]]j en la Pakistanaj limprovincoj. Pri eksterlandaj aferoj, Zia plifortigis ligojn kun [[Ĉinio]] kaj Usono, kaj markis la rolon de Pakistano en la [[Islama Mondo]], sed la rilatoj kun [[Barato]] malboniĝis meze de la konflikto en la areo de [[Siaĉen]] kaj la akuzoj ke Pakistano estis helpante la [[siĥismo|siĥisman]] separisman Ĥalistanan movadon. Enlande, Zia aprobis ampleksan leĝaron kiel parto de la Pakistana Islamigo, fortondis civilajn liberecojn, kaj plifortigis la gazetarcenzuron.<ref> Talbot, Ian (1998). Pakistan, a Modern History. NY: St.Martin's Press. p. 245. "Pakistan during the period 1977–1988 ... aspired to be an ideological state... the goal of an Islamic state was deemed to be its main basis." </ref> Li ankaŭ metis en la pinton la Pakistanan atombomban projekton, kaj instituciigis la industriigon kaj la senreguladon de la [[ekonomio]], kio helpis la disvolvigon de la kapitalisma entreprenaro de Pakistano, kiu atingis la plej kreskantan rangon en [[Suda Azio]].<ref> Khanna, Sushil Khanna. [https://www.revolutionarydemocracy.org/rdv8n1/pakistan.htm "The Crisis in the Pakistan Economy".] Sushil Khanna. Alirita la 11a de junio 2019. </ref> Pli malpli dum la regado de Zia, la kresko de la [[MEP]] estis la plej alta en la historio de la lando.<ref>[https://tribune.com.pk/story/381450/setting-the-record-straight-not-all-dictators-equal-nor-all-democrats-incompetent/ "Setting the record straight: Not all dictators equal, nor all democrats incompetent".] The Express Tribune. 20 May 2012. Alirita la 11a de junio 2019. </ref>
{{redaktata}}
After lifting martial law and holding non-partisan elections in 1985, Zia appointed Muhammad Khan Junejo Prime Minister but accumulated more presidential powers via the Eighth Amendment to the Constitution.[11] After Junejo signed the Geneva Accords in 1988 against Zia's wishes, and called for an inquiry into the Ojhri Camp disaster, Zia dismissed Junejo's government and announced fresh elections in November 1988. He was killed along with several of his top military officials and two American diplomats in a mysterious plane crash near Bahawalpur on 17 August 1988. To this day, Zia remains a polarising figure in Pakistan's history, credited for preventing wider Soviet incursions into the region as well as economic prosperity, but decried for weakening democratic institutions and passing laws encouraging religious intolerance.[12][13] He is also cited for promoting the early political career of Nawaz Sharif, who would be thrice elected Prime Minister.[14][15]
==Notoj==
<references/>