Kapadociaj Patroj: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e Osteologia movis paĝon Kapadokaj Patroj al Kapadociaj Patroj: laŭ Kapadocio kaj NPIV http://vortaro.net/#Kapadocio
eNeniu resumo de redakto
Linio 2:
[[Dosiero:Gregorius von Nyssa.jpeg|thumb|180px|Gregorio de Nyssa]]
[[Image:MHS ojcowie ks Bazyli Wlk Jan Chryzostom Grzeg Wlk XVII Lipie p.jpg|thumb|[[Ikono]] de tri plej famaj ekleziaj patroj: Bazilio la Granda estas maldekstre, en muzeo de [[Sanok]], [[Pollando]]. La aliaj du estas [[Johano Krizostomo]] (centre) kaj (dekstre) [[Gregorio la Teologo]].]]
La '''KapadokajKapadociaj Patroj''' estas aro de kristanaj helenaj [[filozofoj|filozofoj/teologoj]] de la [[4-a jarcento]], ĉiuj devenantaj el [[KapadokioKapadocio]] kaj formantaj kvazaŭ monaĥan familion: ili nomiĝas [[Sankta Bazilio|Bazilio la Granda]] (330-379), [[Gregorio de Nyssa]] (ĉ .330-395), kaj [[Gregorio de Nazianco]] (329-389).
 
Tiuj tri kristanaj intelektulaj epigonoj sukcesis pruvi ke kristanoj estas intelektule kaj koncepte ekipitaj por submetiĝi al kaj konversacioj kun greklingvaj [[Helenismo|helemismaj]] intelektuloj kaj ke [[Kristanismo]] ne estis doktrino kontraŭa al la filozofio <ref>Oni aludas ĉi tie precipe al platonismo kaj novplatonismo</ref>sed doktrino kondukanta al la [[Scio|scio]], al la racirespekta kredo kaj al nova stilvivo reprezentata ankaŭ de [[monaĥo|monaĥismo]].
Linio 11:
Post la [[Unua Koncilio de Niceo]], la [[arianismo]] (reduktanta Jesuon al nura alta profeta figuro, ne do Difilo) ne malaperis. Ekprosperis, fakte, nova arianismo nomata duonariarismo, kiu konfesis ke la Filo (Jesuo) estus, ja jes, samsubstanca kun la Patro (''homoousios'', greke: ''ὁμοούσιος,'' el ''ὁμός,'' homós = "same" kaj ''οὐσία,'' ousía = "substanco") kiel laŭvorte diris la Nicea Koncilio, sed nur simila sed ne identa.
 
La KapadokulojKapadociaj Patroj provis alproksimigi la duonarianojn al ortodoksa kredo. En iliaj verkoj ili faris intensan uzon de la formulo "tri personoj ([[Hipostazo (kristanismo)|hipostazoj]] en unusola substanco (''ousia'', greke: οὐσία,)" kaj do, implicite allasante distingon inter la Patro kaj la Filo, sed samtempe insistante pri ilia esenca unueco. <ref> Kurtavorte oni diru, ke la esenco (ousia) estas ligita al la substanco (hipostazo) kiel la ĝeneralo al la aparto. Ĉiu el ni partoprenas ekziston ĉar mem kunpartigas en ''ousia'', dum pro sia individua propraĵo estas A aŭ B. Do, rilate tiun kazon, ''ousia'' rilatas al la ĝenerala koncepto, same kiel la boneco, la dieco [...]. Se krome oni hipotezas pri personoj senaj je hipostazo, oni parolas pri sensencaĵoj. Epistolo 214,4. </ref>
 
== Referencoj ==