Kolárovo: Malsamoj inter versioj
[nekontrolita versio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
LiMrBot (diskuto | kontribuoj) e ŝanĝo de kategorio: Municipoj en la distrikto ... -> Municipoj en distrikto ... per AWB |
famulo |
||
Linio 103:
| notoj =
}}
'''Kolárovo,'''
[[Dosiero:Kolárovo04.JPG|250px|thumb|left|Tradicia arkitekturo en Kolárovo]]▼
[[Dosiero:
[[Dosiero:Kolárovo03.JPG|250px|thumb|left|Monumento pri judoj en Kolárovo]]▼
[[Dosiero:Gyalogos fahid,guta.jpg|thumb|left|250px|Ponto por piedirantoj trans rivero en Kolárovo]]▼
▲'''Kolárovo''' ([[hungare]] ''Gúta'') estas [[urbo]] en [[Slovakio]]. La urbo ĝis [[1948]] [[slovake]] nomiĝis '''Guta'''.
== Situo ==
== Historio ==
La komunumo estis loĝata dum la [[ferepoko]]. Dum regado de [[Ladislao la 4-a]] en [[1267]] la komunumo urbiĝis kaj samtepe ĝi ricevis privilegiojn: foirorajton, sendoganecon, senpagan [[pramo]]n. La kampoj tiutempe apartenis al ĉefepiskopo de [[Esztergom]], la loĝantoj okupiĝis pri terkulturo, bestbredado kaj fiŝkaptado. En [[1349]] reĝino Maria konstruis [[fortikaĵo]]n havanta la nomon ranofortikaĵo por defendi la trapasejon. Ĝi situis iomete for de la nuna urbo. En [[1511]] la urbo jam havis fortajn [[muro]]jn, tamen la [[turkoj]] rabis ĝin en [[1576]]. Baroka [[fortikaĵo]] konstruiĝis en [[1664]], sed la turkoj bruligis la urbon en [[1669]]. Armeo de [[Francisko Rákóczi la 2-a]] faris ruina la fortikaĵon en [[1708]]. Fine aŭstraj armeoj bruligis la urbon en [[1849]]. Poste dum la pacaj tempoj sur la riveroj [[akvomuelejo]]j funkciis, krome aperis ankaŭ la industria produkto. Post [[1919]] la tiama [[vilaĝo]] apartenis al [[Ĉeĥoslovakio]], ekde [[1993]] la komunumo slovakiĝis.
▲[[Dosiero:Gyalogos fahid,guta.jpg|thumb
Dume inter [[1938]]-[[1945]] la regiono rehungariĝis. La [[unua Viena Arbitracio|unua Arbitracio de Vieno]] deklaris, ke tiuj komunumoj, kie la hungaroj vivas en majoritato, apartenu al [[Hungario]]. En [[1944]] la [[germanoj]] okupis [[Hungario]]n kaj komenciĝis deportado de [[judoj]]. Post la [[2-a mondmilito]] parto de la hungareco estis deportita, la restaĵo iĝis senrajta laŭ [[dekretoj de Beneš]].
Linio 140 ⟶ 138:
* [[ŝipo]]muelejo kun kovrita ligna [[ponto]]
* baroka [[kapelo]] en la iama tombejo el [[1750]]
== Famuloj ==
En la iama Gúta naskiĝis hungara tekstopoeto [[Anna Adamis]].
== Partneraj urboj ==
|