Stéphane Mallarmé: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
LiMrBot (diskuto | kontribuoj) e +Bibliotekoj per AWB |
LiMrBot (diskuto | kontribuoj) esperantigita parametro, pli bona ŝablono (Projektoj), formatigo de titoloj, -kategorio, kosmetikaj ŝanĝoj |
||
Linio 1:
{{
[[Dosiero:Portrait of Stéphane Mallarmé (Manet).jpg|
'''Stéphane Mallarmé''' (naskiĝis la [[18-a de marto|18-an de marto]] [[1842]] en [[Parizo]] - mortis la [[9-a de septembro|9-an de septembro]] [[1898]] en [[Vulaines-sur-Seine]]) estis [[Francio|franca]] [[poeto]].
Linio 8:
Inter 1863 kaj 1893 li instruis la anglan lingvon ĉe la gimnazio ''Lycée Fontanes'' en Parizo. Krome li famiĝis en 1888 kiel tradukanto de la poemoj de [[Edgar Allan Poe]]. Inter liaj plej konataj poemoj nombriĝas ''Après-midi d’un faune'' (1876), kiun muzikigis [[Claude Debussy]] kaj ''Hérodiade'' (1869). Tipe por liaj versada arto estis la mallongigitaj komparoj, la detruo de la sintakso de la franca lingvo kaj la uzo de nekutimaj, en la leksikono trovitaj vortoj. Li elprenis en la lirikaĵoj la aferojn el siaj realaj kuntekstoj kaj metis ilin asocie en novajn konektojn: tiel revelaciiĝu ilia absoluta sekreto.
Aliaj verkoj de li estis la prozo-poemoj ''Vers et Prose'' (1893) kaj ''Divagations'' (1897). Li ankaŭ revivigis la formon de la [[rondelo]].
== Rondoj de geniuloj ==
Ĉe la famaj akceptoj ĉiun mardon vespere organizitaj de kaj ĉe Mallarmé renkontiĝis la parizaj intelektuloj kaj artistoj por diskuti pri literaturo, arto ka muziko. Intiman amikecon li havis kun Paul Verlaine, Émile Verhaeren, Paul Valéry, André Gide kaj Stefan George; li bone konis Édouard Manet, Joris-Karl Huysmans kaj Villiers de l’Isle-Adam. Krom lirikaĵoj Mallarmé verkis ankaŭ poetikajn artikolojn kaj eseojn.
Per la kantociklo por kanta voĉo kaj orkestro ''Pli selon pli – Portrait de Mallarmé'' (1957-1962) [[Pierre Boulez]] kreis muzikan monumenton por li.
== Aperis en Esperanto ==
Linio 23:
== Literaturo ==
* Paul Bénichou: ''Selon Mallarmé''. Gallimard, Paris 1995
* Frederic Chase St. Aubyn: ''Stéphane Mallarmé''. Twayne Publishers, Boston 1969
* Jacques Derrida: ''Dissemination.'' Passagen-Verlag, Wien 1995, ISBN 3-85165-152-9, bes. S. 193 ff.
Linio 30:
* Jacques Rancière: ''Mallarmé''. diaphanes, Zürich 2012, ISBN 3-03734-180-7
* Marie-Anne Sarda: ''Stéphane Mallarmé à Valvins''. Livre du visiteur, Musée départemental Stéphane Mallarmé, Vulaines-sur-Seine 1995, ISBN 2-911389-00-X
* Hans Therre: ''Stéphane Mallarmé.'' dtv, München 1998, ISBN 3-423-31007-3
* Hella Tiedemann-Bartels: ''Versuch über das artistische Gedicht. Baudelaire, Mallarmé, George.'' edition text + kritik, München 1990, ISBN 3-88377-354-9
* Kurt Wais: ''Mallarmé. Dichtung, Weisheit, Haltung''. 2. Aufl. Beck, München 1952
== Eksteraj ligiloj ==
{{
* {{DNB-Portal|118576771}}
* [http://www.mallarme.net/ Informoj pri la vivo kaj la verkaro]
* [http://www.poetes.com/mallarme/ Informoj pri la vivo kaj la verkaro]
* [http://www.poetes.com/textes/mallarme.pdf Poemoj surrete legeblaj]
{{Bibliotekoj}}
[[Kategorio:Francaj poetoj|Mallarmé, Stéphane]]
[[Kategorio:Simbolismo|Mallarmé]]
| |||