Helena mitologio: Malsamoj inter versioj

La antikva greka koncepto de poezio konsideris la teonogion la propotipa poezia ĝenro (''mythos''), kaj atribuis ĝin eĉ magiajn influojn. [[Orfeo]], la arketipa poeto, prezentiĝis kiel deklamanto de teogonioj, kiujn li uzis eĉ por trankviligi marojn kaj tempestojn en ''Pri Argonaŭtoj'' de [[Apolonio (poeto)|Apolonio]] kaj kortuŝi la [[Hadeso|inferajn diojn]] kiam li subiris tien por renkontiĝi lian edzinon. Kiam [[Hermeso]] elpensis la [[liro (muzikilo)|liron]] en la ''Homera Himno'' dediĉita al li, la unua kanto kiun li inventis estis tiu, pri la naskiĝo de la dioj.<ref name="Hermes">''Homera Himno al Hermeso'', [http://omaclmcllibrary.org/Hesiod/hymns.html 414–35].</ref>. La hezioda ''Teogonio'' ne nur estas la rakonto pri la dioj plej komplete konservita ĝis nun, ĝi ankaŭ klarige priskribas la funkcio de la poetoj dum la arkaika tempo, per ĝia detala prepara alvoko al [[Muzoj]]. La origino de la dioj inspiris ankaŭ multajn poemoj jam perditaj, inkluzite tiuj, kiujn oni atribuis al Orfeo, [[Muzeo (poeto)|Muzeo]], [[Epimenido]], [[Abariso]] kaj aliaj legendaj divenistoj, kaj estis uzataj dum purigaj kaj misteraj ritoj. Kelkaj indicoj pruvas ke [[Platono]] baziĝis sur tiama versio de orfea teogonio<ref name="Betegh147">Betegh, G. ''The Derveni papyrus''. Eld. Cambridge University Press, 2004. ISBN 0-521-80108-7. paĝ. 147</ref>. Tamen, la partoprenantoj de tiuj ritoj estis devigitaj silenti pri ĉio kion li faris kaj aŭdis, kaj pro tio ili estas malmulte konataj. Nur troviĝas kelkaj aludoj al la publika parto de tiu kultado.