Koncilio de Kalcedono: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto |
eNeniu resumo de redakto |
||
Linio 37:
La '''Koncilio de Kalcedono''' ({{lang-grc|Σῠ́νοδος τῆς Χᾰλκηδόνᾰς|t=Súnodos tēs Ĥalkēdónas}}, {{lang-la|Concilium Chalcēdōnēnse}}) estis unu el la unuaj [[koncilio|ekumenaj koncilioj]]. Ĝi okazis de la [[8-a de oktobro]] kaj la [[1-a de novembro]] de la jaro [[451]] en [[Kalcedono (urbo)|Kalcedono]], urbo de [[Bitinio]], en nuna [[Turkio]].
Ĉi tiu estas la kvara el la unuaj sep ekumenaj koncilioj de la Kristanaro, kaj ĝiaj dogmaj difinoj estis tiame agnoskataj kiel neerariva de la [[Romkatolika Eklezio]] kaj de la [[Ortodoksa Eklezio|Ortodoksa]]. En tiu koncilio estis malakceptita la [[monofizitismo]], defendata de [[Eŭtiko]], kaj establigis la [[
En la [[Koncilio de Efeso]] ([[431]]) estis kondamnita la ''[[nestorianismo|nestoria herezo]]'' (''difizitoj''), kiuj defendis la du naturojn (dia kaj homa) de Kristo kiel tute sendependaj inter si, tio estas, Jesuo estis samfoje Dio kaj viro, sed formante kunmetaĵon de du malsamaj personoj. En la koncilio, Sankta [[Cirilo de Aleksandrio]] distingiĝis pro sia atako kontraŭ la [[tezo]]j defenditaj de la [[episkopo]] [[Nestorio]].
| |||