Kiel registrite je 12:05, 10 aŭg. 2006 redakti Narvalo (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj, Administrantoj 46 873 redaktoj Neniu resumo de redakto ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 12:06, 10 aŭg. 2006 redakti malfari Narvalo (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj, Administrantoj 46 873 redaktoj Neniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 1: [[Image:Sergius Witte Portrait by Ilya Repin.jpeg\|thumb\|portreto de Repin pri Vitte]] Grafo '''~~Serge~~Sergej Juljeviĉ Vitte''' (Сергей Юльевич Витте) (n. [[29-an de junio]], [[1849]] Tifliso, Kartvelio, tiama Rusa Imperio - m. [[13-an de marto]], [[1915]] Petrogrado) estis influhava rusa politikisto, financa ministro de 1892-ĝis 1903, poste en 1905–06 unua laŭkonstitucia ĉefministro de Rusio, kiu volis efektivigi okcident-tipan modernigon de Rusio per arbitraj metodoj. Li naskiĝis en nederland-devena falilio, lia patro direktis la agrikulturan sekcion de la kaŭkaza guberniestra ofico. Vitte studis matematikon en la Universitato de [[Novorossijsk]], poste iĝis oficisto ĉe la fervojo. Li respondecis dum la [[rusa-turka milito]] (1877–78) pri trajnoj provizantaj la fronton. Li kiel gvidanto foriĝis de la ĝistiama burokrata pensmaniero: li dungis minoritatojn kaj eĉ judojn, en la laboro uzis statistikajn metodojn por plibonigi financan staton de la fervojo. Linio 6: Vitte laboris ekde 1889 en la fervoja sekcio de la financa ministerio kaj li estis nomumita en februaro de 1892 al trafika ministro, en aŭgusto jam al financa ministro. En lia unua [[buĝeto]] (1893), li celis instigon de la entreprenoj tiel ekonomian evoluon de la Rusa Imperio. Li traorganizis la Ŝtatan Bankon kaj donis kapitalfontojn al la industrio, ŝipteruraj entreprenoj, establigo de ŝipadaj kaj inĝenieradaj altlernejoj; ŝparkasoj. Li reformis la leĝojn pri la firmaoj kaj igis konvertebla la rublon. Li akiris grandsumajn kreditojn por financado de la rusa industrio. Li instigis komencon de konstruado de la [[transsiberia fervojo]]. Tio ekis en 1891 kaj celis ne nur evoluigon de la foraj regionoj sed formi ''ponton'' inter Okcident-Eŭropo kaj orienta Azio. Tio funkciis ĝis la jarcent-turniĝo, kiam pro la internaciaj malcertaĵoj (bura, hispana-usona milito, boksera ribelo) malpliiĝis la enfluo de ~~kreditoj~~[[kredito]]j kaj la [[kapitalo]]. Li estis abdikita en aŭgusto de 1903 pro premo de la grandbienuloj, nefido de Nikolao la 2-a. Tiam li ricevis la ceremonian postenon kiel prezidanto de la Ministrara Komisiono.

Sergej Vitte: Malsamoj inter versioj