Mi, Daniel Blake: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Aldonis alineojn kaj citaĵojn |
e riparis erareton |
||
Linio 21:
En la [[Unuiĝinta Reĝlando]] de la 2010-aj jaroj, Daniel Blake (Dave Johns) estas 59-jaraĝa vidvo, [[lignaĵisto]] kiu loĝas en [[Newcastle]]. Suferinte [[korinfarkto]]n dum sia laboro, por la unua fojo li petas medicinan subtenon, sed tio estas malakceptita, ĉar li supozeble povas labori. Kvankam lia kuracisto malpermesis lin labori, privata firmo, kiun estis subkontraktanta la reĝisoro, asertas, ke li taŭgas por laboro — «persekuto, kiu aspektas kiel krucmilito, kies furiozo regule atakas senkulpajn homojn».<ref name="recenzo1">Thomas Sotinel, ''[https://www.lemonde.fr/festival-de-cannes/article/2016/05/13/moi-daniel-blake-l-angleterre-neo-victorienne-selon-ken-loach_4918954_766360.html «Moi, Daniel Blake»: l’Angleterre néo-victorienne selon Ken Loach»]'' («Mi, Daniel Blake», Anglio [[nov-konservatismo|nov-viktoriana]] laŭ Ken Loach): ''La chasse...a pris les allures d’une croisade, et sa fureur s’abat régulièrement sur des innocents.'' {{daton|2016-05-14}}, lemonde.fr. Alirita la {{daton|2020-03-21}}.</ref>
Dum senfrukta vizito al laboroficeĵo, li kunvenas kun Katie (Hayley Squires), fraŭla patrino de du infanoj, kiu estas veninta el [[Londono|londona]] azilo por senhejmuloj; ŝi mem estis mistraktataj de la agentejo pri sociaj servoj. Daniel provas trovi laboron por ricevi medicinan helpon kaj helpi Katie, sed li alfrontas plurajn obstaklojn pro la strikta sistemo. Li devas apelacii la kruelan decidon de la agentejo, sed la procedo estos longa. Oni konsilas lin intertempe registriĝi por ŝtata subvencio pri sendungado. «Daniel et Katie estas kaptita de bagatela administrejo, kiu multigas la humiliĝojn: senutilaj [[vokocentro|telefonvokejo]]j, la elĉerpiĝo de lia forto pro interrete plenigendaj formularoj, neniam plenplenaj — [[Franz Kafka|kafkaeska]] kaj [[burokratio|burokratisma]] [[labirinto]], kiu malrapide sed firme lin pistas».<ref name="recenzo2">Jean-Claude Raspiengas, ''[https://www.la-croix.com/Culture/Cinema/I-Daniel-Blake-glissements-progressifs-decheance-2016-05-13-1200759854 «I, Daniel Blake», glissements progressifs de la déchéance]'' («Mi, Daniel Blake», laŭgrada glitado en degradiĝon): ''Daniel et Katie sont pris dans le piège d’une administration tatillonne qui multiplie les humiliations: recours à des centres d’appels qui ne servent à rien, épuisant parcours de formulaires à remplir sur Internet, jamais complets, dédale
== Referencoj ==
| |||