Gepatra lingvo: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Paculo (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto Etikedoj: Poŝtelefona redakto Redakto de poŝaparata retejo Altnivela poŝaparata redaktado |
Paculo (diskuto | kontribuoj) En Esperanto oni povas diri "ĝi" pri infano. Ekzemple "La infano ploras, ĉar ĝi volas manĝi" (el la dek-sesa paragrafo de la Ekzercaro de la Fundamento de Esperanto), "mi montris al la infano, kie kuŝas ĝia pupo" (el la dek-oka paragrafo de la Ekzercaro de la Fundamento de Esperanto). http://www.akademio-de-esperanto.org/fundamento/ekzercaro.html Etikedoj: Poŝtelefona redakto Redakto de poŝaparata retejo Altnivela poŝaparata redaktado |
||
Linio 3:
La '''gepatra lingvo''' aŭ '''denaska lingvo''' estas la unua [[lingvo]] lernita de la [[infano]]<ref>Noto; En iuj landoj, la termino denaska lingvo aŭ gepatra lingvo rilatas al la lingvo de ies etna grupo anstataŭ al la ies unua lingvo.</ref>. En lingvistiko, la esprimo "unua lingvo" (mallongigo: L1) estas preferata termino por indiki ke temas pri la unua lingvo akirita en infanaĝo<ref>(en) Suzanne Romaine: Bilingualism, dua eldono, Blackwell, Oxford 1995, [[ISBN]] 0-631-19539-4, paĝo 19.</ref>.
La [[akirado de lingvaĵo|akirado]] de la gepatra lingvo enhavas multajn fazojn. En la komenco registras la infano laŭvorte la [[fonemo]]jn kaj la tononuancojn de la lingvo, estante malkapabla ripeti ilin. Poste komencas
Kelkfoje, kiam la infano estas edukita de gepatroj (aŭ aliaj homoj) parolantaj malsamajn lingvojn, aŭ loĝas en fremdlando, ĝi povas samtempe akiri tiujn lingvojn, kiuj ambaŭ estas konsiderataj kiel gepatraj lingvoj. Tio okazas ofte en [[dulingvismo|dulingvaj]] socioj.
| |||