Kiel registrite je 13:07, 2 maj. 2020 redakti Kani (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj, Administrantoj 273 651 redaktoj →‎La salomarŝo ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 13:11, 2 maj. 2020 redakti malfari Kani (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj, Administrantoj 273 651 redaktoj →‎Forlasu Hindujon! Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 177: ==== Forlasu Hindujon! ==== [[Dosiero:Mahadev Desai and Gandhi 2 1939.jpg\|dekstra\|eta\|240px\|[[Mahadev Desai]] (maldekstre) legante al Gandhi leteron de la vicreĝo en ''Birla House'', [[Mumbajo]], la {{daton\|7\|aprilo\|1939}}.]] Kiam komenciĝis la [[dua mondmilito]] en [[1939]] Gandhi subtenis ''moralan ne perfortan apogon'' al la brita milito, sed la aliaj estroj de la kongreso ofendiĝis pro la ~~uniflanka~~unuflanka implico de Hindujo en la militon, sen konsultado de la reprezentantoj de la popolo. Ĉiuj membroj de la kongreso demisiis grupe.<ref>{{en}} R. Gandhi, ''Patel: A Life'', pp. 283-86</ref> Post longa diskutado Gandhi deklaris, ke Hindujo ne povas partopreni militon, kies celo estis demokrata libereco, ĉar tian liberecon oni rifuzis al Hindujo mem. La milito daŭranta, Gandhi pli kaj pli postulis sendependecon, skribante rezolucion por voki la britojn forlasi Hindujon: ''[[Quit India]] (Forlasu Hindujon)''. Temis al Gandhi kaj la kongresa partio pri la plej radikala ~~revolto~~ribelo por forĵeti la britojn ekster hindajn landojn.<ref>.{{en}} R. Gandhi, ''Patel: A Life'', pp. 309</ref> Iuj kongresanoj kaj aliaj politikaj grupoj (aŭ por- aŭ kontraŭ-britaj) kritikis Gandhi-n. Iuj opiniis, ke kontraŭstari la Unuiĝintan Reĝlandon en momento de tia milito estas ne-morala, aliaj opiniis, ke Gandhi ne iris sufiĉe antaŭen. ''Quit India'' iĝis la movado la plej forta en la historio de sendependeclukto kun arestoj kaj perfortoj plej multaj kaj fortaj ol iam ajn.<ref>{{en}} R. Gandhi, ''Patel: A Life'', pp. 318</ref> [[Dosiero:Gandhi Kasturba 1942.jpg\|maldekstra\|eta\|220px\|Gandhi kaj [[Kasturba Gandhi\|Kasturba]] en la aŝramo de Sevagram, januaro [[1942]].]] Miloj da sendependecpostulantoj estis mortigitaj aŭ vunditaj de la policoj, centoj da miloj da aliaj estis arestitaj. Gandhi kaj ties partizanoj diris klare, ke ili ne partoprenos la militon, krom se Hindujo tuj sendependiĝus. Gandhi eĉ diris, ke la movado ne haltos, eĉ se individuaj perfortoj okazos, dirante ke la ''ordigita anarkio'', kiu ĉirkaŭis lin, estis ''malpli bona ol vera anarkio''. Li vokis ĉiun hindon kaj membron de la kongreso al elteno de la disciplino [[ahimsa]] kaj ''karo ya maro (fari aŭ morti)'' por la fina libereco. Gandhi kaj la tuta estraro de la ~~kongreso~~Kongreso estis arestitaj en [[Mumbajo]] fare de la britoj la {{daton\|9\|aŭgusto\|1942}}. Gandhi estis malliberigita dum du jaroj en la palaco de la Aga-~~ĥano~~Ĥano en [[Pune]]. Tie li spertis la du plej terurajn batojn de sia persona vivo. Unue lia konsilisto de 42 jaroj, [[Mahadev Desai]], mortis pro [[koratako]] ses tagojn post sia arestado. ~~Sekva~~Sekve lia edzino [[Kasturba Gandhi\|Kasturba]], kiu ĉiam estis solidara kaj engaĝita apud li, mortis post 18-monata malliberigo pro koratako sekvante ~~pneŭmonion~~[[pneŭmonio]]n. Gandhi estis liberigita la {{daton\|6\|majo\|1944}}, ĉar li bezonis operacion pro malsaniĝo. La britoj ne volis, ke li mortu en malliberejo kaj tiel leviĝu la tuta Hindujo. Kvankam la perforta subpremo de la movado fare de la britaj trupoj estigis relativan trankvilon en la lando ĉe la fino de [[1943]], ''Quit India'' sukcesis ĉiujn siajn celojn. Fine de la milito la [[Unuiĝinta Reĝlando]] donis klarajn indikojn anoncante, ke la povo estu transigota al la hindoj. Gandhi petis tiam al la ~~kongreso~~Kongreso ĉesi la lukton kaj ĉirkaŭ 100. 000 malliberuloj politikaj estis liberigataj. === Liberigo kaj divido de Hindujo ([[1945]]-[[1947]]) ===

Mohandas Karamchand Gandhi: Malsamoj inter versioj