Spondeo: Malsamoj inter versioj

 

== Ekzemploj ==

En la klasikaj Eŭropaj lingvoj, spondeoj okazas ofte. Ekzemple, la unua verso de la daktil-[[heksametro|heksametra]] ''[[Eneado]]'' far [[Vergilio]] konsistas el tri daktiloj kaj tri spondeoj:

:{{lang|la|Ārma vi- / rūmque ca- / nō, Troī- / aē quī prīmus ab / ōrīs}}

:“Pri armo kaj la viro mi kantats, el Trojaj bordoj kiu unue”

 

En akcentaj lingvoj, spondeoj estas maloftaj, ĉar akcentitaj silaboj tipe ne okazas sinsekve. Specife, en Esperanto, la spondeo estas ordinare neebla pro la regula antaŭlastsilaba akcento. Tamen, jen kelkaj Esperantaj ekzemploj:

:Fi, fi! / Ĝarden- / o plen- / a de / venenaj