Victor Hugo: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 69:
Du tagojn post sia alveno en Bruselo, li skribas al sia edzino el la ''Hôtel de la Porte Verte'': «Dum dek du tagoj, mi estis inter la vivo kaj la morto, sed mi ne havis momenton malhelan. Mi kontentiĝis je mi mem. Kaj mi scias, ke mi faris mian devon».<ref name="Correspondance de Victor Hugo/1851 - Wikisource"> Correspondance de Victor Hugo - Année 1851 [https://fr.wikisource.org/wiki/Correspondance_de_Victor_Hugo/1851] Wikisource, 2016, konsultita la 26/12/2018</ref> Tamen li ne rakontis al sia edzino ke li devis sian survivadon al la determinemo de sia amatino, [[Juliette Drouet]].
 
Al [[Auguste Vacquerie]], li esprimis la fieron esti je la alta nivelo de la misio atribuita al li kiel beletristo enirinta en la historio tiutempa: «[...] JeMi viensĵus debatalis combattrekaj etiom j’aimontris untion peukio montréestas ce que c’est qu’un poètepoeto. CesTiuj bourgeoisburĝuloj saurontscios enfinfinfine, queke lesla intelligencesinteligentuloj sontestas aussiankaŭ vaillanteskuraĝaj quekaj leske ventresla sontventruloj lâchesestas malkuraĝaj».<ref>{{Ouvrage|langue=fr|auteur1= Pierre Angrand|titre=, ''Victor Hugo raconté par les papiers d’État|lieu=Paris|éditeur=[[Éditions'', Parizo, Gallimard|Gallimard]]|année=, 1961|pages, totales=288|passage= pp. p. 7}}.</ref>. »
 
LeLa 1313an de décembredecembro 1851, illi rendvizitia visitela aubelgan ministreministron de l’IntérieurInternaj belgeAferoj qu’ilal informekiu deli soninformis projetpri d’écriresia unprojekto compte-renduverki historiquememoraĵon dupri [[Coupla d'Étathistorio dude 2la décembrepuĉo 1851|Deuxde Décembre]].la Le2a ministrede luidecembro répond que1851. celaLa mettraitministro la Belgiquerespondis, «ke petittio étatmetus àBelgion, côté«malgranda d’unŝtato voisinapud forttiom etforta violentkaj perforta najbaro», dansen unesituacion situationtre des plus délicatestikla.<ref name="Correspondance de Victor Hugo/1851 - Wikisource" />. AprèsPost lela plébisciteplebiscito desde 2020a etkaj {{date-|2121a décembre}}de quidecembro approuventkiu lesaprobis réformesla envisagéesreformojn parplanitajn de le princeprinco-présidentprezidento, lela gouvernementbelga belgeregistaro s’impatientesenpacienciĝis devantpro l’activitéla desaktiveco de proscritsla ekzilitoj. UnePost semaineunu plus tardsemajno, lesla gendarmesĝendarmoj emmènentportis Hugo devantantaŭ lela procureur dureĝan roiprokuroron. LeLa {{date-|99a janvierde januaro 1852}}, undekreto décretoficialigis officialisesian sonmalpermeson bannissementkaj et confortekonvinkis Hugo, dans sa conviction qu’il enke deviendrali plustuj encoreestos ''[[persona non grata]]'' en BelgiqueBelgio, d’autantdum quela lefranca chargéataŝeo d’affairespri françaisnegocoj àen BruxellesBruselo apprendeksciis pri la parutionbaldaŭa prochaineapero dude livre àla chargelibro ''Le coup d’État du Deux Décembre''. Dans le même tempsSamtempe, Louis-Napoléon sembleŝajnas prêtpreta àal la conciliationreamikigo en faisant libérerliberigante [[François-Victor Hugo]], emprisonnéenprizonigita pour délit de pressepro gazetaragado; uneinformaro informationde relayéela par le journalgazeto ''l’Éclair'' signaleindikis, queke Hugo estestis autorisérajtigita à rentrerreveni en FranceFrancion s’ilse enli faitpetas la demandetioncekion àla quoiverkisto cedeklaris, dernierke déclareli ne paspetos vouloirĉar s’abaissertio estus malaltiĝo.<ref>{{Ouvrage|langue=fr|auteur1= Pierre Angrand|titre=, ''Victor Hugo raconté par les papiers dd’État'Etat|lieu=Paris|éditeur=[[Éditions', Parizo, Gallimard|Gallimard]]|année=, 1961|pages, totales=288|passage= pp. p. 19}}.</ref>.
 
«Estu chercher un asiletrankvila, alors, si on lui signifie son départ ? « Sois tranquille,li écrit-ilskribis àal Adèle, l’AngleterreAnglio n’estestas qu’àtute une enjambéeapude. » [[Charles Hugo|Charles]] confirmekonfirmis, queke sonlia pèrepatro songepensas àen Jersey.<ref>{{Ouvrage|langue=fr|auteur1= Pierre Angrand|titre=, ''Victor Hugo raconté par les papiers dd’État'Etat|lieu=Paris|éditeur=[[Éditions', Parizo, Gallimard|Gallimard]]|année=, 1961|pages, totales=288|passage= pp. p. 20}}.</ref>.
 
En attendantDume, Hugo s’estkonstatis, renduke comptelia querakonto sonpri récitla dupuĉo Deuxde décembrela est2a unde projetdecembro titanesqueestas propretitana àprojekto effrayerkiu lesmalkuraĝigus éditeursla eldonistojn: iltial luili préfèrepreferis finalementfinfine un[[pamfleto]]n pamphlet intitulétitolitan ''[[Napoléon le Petit]]'' (Napoleono la Malgranda), « uneunu de mesmiaj meilleursplej chosesbonaj verkoj», commencéekomencita lela 1414an juinde etjunio achevéekaj lefinita {{date-|12la juillet12an de julio 1852}}.<ref name="Correspondance de Victor Hugo/1852 - Wikisource">{{Lien web|langue=Français|titre=Correspondance de Victor Hugo - Année 1852|url= [https://fr.wikisource.org/wiki/Correspondance_de_Victor_Hugo/1852|site=] Wikisource|date=, 2016|consulté, konsultita la le=26/12/2018}}.</ref>. L’ouvrageLa passeraverko eniros Franceal parFrancio contrebandekontrabande, éditéeldonita en volumes petit formatmalgrandaj plusvolumoj facilespli àfacile dissimulerkaŝeblaj.
 
=== Fino de lia vivo ===