[[Dosiero:1er juin 1885 - Enterrement Victor Hugo.jpg|eta|270px|dekstre|La entombigo de Victor Hugo.]]
Victor Hugo mortis la [[22-a de majo|22-an de majo]] 1885, je 13:27 kiam li estis 83-jaraĝa. Oni faris al li Nacian Funebron, kaj li estis entombigita en la pariza [[Panteono de Parizo|Panteono]], kie ripozas la francaj gloruloj. Tiukadre la Tria Respubliko profitis la okazon por transformi la iaman preĝejon de Sainte-Geneviève en Panteono. Oni omaĝis la kaddavronkadavron nokte sub la [[Triumfa Arko de Parizo|Triumfa Arko]]. Poste oni paradis al la Panteono per vido de kelkaj kilometroj kaj ĉirkaŭ du milionoj da personoj.<ref>[https://www.culture.gouv.fr/Depot-legal-du-ministere-de-la-Culture «Le Paris de Victor Hugo».] Victor Hugo. Conscience et combats: 1802-2002. Ministère de la culture et de la communication. Konsultita la 29an de majo 2012. </ref><ref>[https://www.culture.gouv.fr/Depot-legal-du-ministere-de-la-Culture «22 mai 1885: Les funérailles».] Victor Hugo. Conscience et combats: 1802-2002. Hugo au fil du temps. Ministère de la culture et de la communication. Konsultita la 14an de majo 2012. «Ce sont deux millions de personnes qui convergent vers le lieu des obsèques. Les témoins de cet événement savent qu’il est et demeurera unique dans l’histoire. (...) Précédé d’un escadron de la garde à cheval et suivi d’un régiment de cuirassiers casques et cuirasses qui rutilent, sabre au clair le général Saussier, gouverneur militaire de Paris, ouvre la marche avec son état-major en grande tenue.» </ref> Aktuale liaj restaĵoj kuŝas apud tiuj de [[Émile Zola]] kaj de [[Alexandre Dumas]], translokigitaj tien el aliaj nekropoloj en 1908 kaj 2002 respektive.
