[[File:Rigveda MS2097.jpg|thumb|''Rigveda'' manuskripto en [[Nagario]], komenco de la 19a jarcento.]]
'''Veda Sanskritosanskrito''' estas [[Hindarja lingvaro|hindarja pralingvo]]. Ĝi estas la parolata praulo de liturgia [[Sanskrito|sanskrito]], kaj frua descendanto de [[Hindarja lingvaro|pra-hindarja]]. Ĝi estas proksime rilata al la [[Avesta lingvo|Avestaavesta]], nome la plej aĝa konservita [[Irana lingvo|irana lingvo]]. Veda Sanskritosanskrito estas la plej aĝa atestita lingvo de la [[Hindirana lingvaro|Hindiranahindirana]] branĉo de la [[Hindeŭropa lingvaro|Hindeŭropahindeŭropa familio]].
'''Veda Sanskritosanskrito''' estas la [[lingvo]] de [[Vedoj]], nome tekstoj kompilitaj ĉirkaŭ la periodo de komenca la meza 2a al meza 1a jarmilo a.K. Ili estis [[parolo|parole]] konservitaj kiel parto de la tradicio ''Śrautaŝrauta'' de Veda recitado, antaŭa al la alveno de alfabeta skribado en Hindio dum kelkaj jarcentoj. Pro manko de kaj epigrafia pruvaro kaj de nerompita manuskripta tradicio, la Veda Sanskritosanskrito estas unu el lingvoj kiuj ne povas esti tradukitaj akurate en tiu epoko. Speciale la plaj aĝa epoko de la lingvo, nome la '''Rigveda Sanskritosanskrito''', nome la lingvo de la himnoj de [[Rigvedo]], estas konservita nur en formo redaktita kelkajn jarcentojn post la kompono de la tekstoj. Rekuperado de ties origina formo estas celo de lingva rekonstruado.<ref>[http://www.utexas.edu/cola/centers/lrc/RV/ Restoring historical language of the vedas from attested vedic]</ref>
El ĉirkaŭ 4a jarcento a.K., en la klasika periodo de [[Ferepoko|Ferepoka]] [[Historio de Barato|Antikva Hindio]], Veda Sanskritosanskrito lasis la vojon al la [[Klasika Sanskritosanskrito|klasika sanskrito]] kiel difinita de la gramatiko de [[Panini]].
