Vazgen Sargsjan: Malsamoj inter versioj

Tuj post la pafado, la Ministroj pri Internaj Aferoj kaj Nacia Sekureco Suren Abrahamjan kaj Serĵ Sargsjan eksiĝis rezulte de premo de la Ministerio de Defendo, gvidata de la tiama aliancano de Sargsjan, Vagharŝak Harutjunjan. Ekde frua junio ĝis malfrua oktobro 1999, la politika sistemo en Armenio baziĝis sur la tandemo Demirĝjan-Sargsjan, kiu kontrolis la militistaron, la leĝdonan kaj la plenuman branĉojn. La murdoj interrompis la politikan ekvilibron en la lando kaj la politika areno de Armenio restis senorda dum monatoj. La "''fakta'' duobla komando" de Sargsjan kaj Demirĝjan transdonita al prezidento [[Robert Koĉarjan]]. James R. Hughes asertas, ke la tiel nomata "Karabaĥ-klano" (t.e. Robert Koĉarjan kaj Serĵ Sargsjan) estis "kontrolita" de Vazgen Sargsjan kaj lia "militsekureca aparato", post la pafado de la parlamento ĝi aperis la sola influa grupo kapabla sukcese transpreni la politikan scenon en Armenio. De kiam la gvidantoj de la bloko Unueco estis murditaj, la du partioj en la alianco (la [[Respublikana Partio de Armenio]] kaj la Popola Partio de Armenio) iom post iom perdis kunlaborojn kaj, fine de 2000, la bloko Unueco kolapsis. Jerkrapah, la Respublikana Partio, kaj la Popola Partio efike perdis sian influon antaŭ 2001.