Popoloj de antikva Italio: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 4:
Ĉi tiuj popoloj ne ĉiuj parencis [[Lingvistiko|lingve]] aŭ [[Genetiko|genetike]] . La formo de Italio, longa duoninsulo etendiĝanta al [[Mediteraneo|Mediteranea Maro]], fakte favoras rilatojn kun la ĉirkaŭaj regionoj, sed samtempe ĝia ĉefe montara naturo emas apartigi kaj izoli la loĝantaron ene de limigitaj geografiaj areoj.
Sur la lingva nivelo, ni povas distingi inter homoj parolantaj hindeŭropajn lingvojn kaj homojn parolantajn ne-hindeŭropajn lingvojn. Al la unua grupo (de hindeŭropa lingvo) apartenis la plej antikvaj loĝantoj, kiujn pro tio, oni povas propre nomi [[Italikoj|antikv-italaj popoloj]], (kelkfoje nomataj ''Italikoj''), kies lingvojn estas do la [[Italika lingvaro|antikv-italaj lingvojn]] (aŭ italikaj lingvoj); al ĉi tiuj aldoniĝis aliaj, de hindeŭropa lingvo, sed ne atribueblaj al la antikv-itala branĉo . Ne-italaj hindeŭropanoj estis ekzemple la [[Antikva greka lingvo|greklingvaj]] [[Kolonio|koloniigistoj]] . Fine aliaj popoloj [[Malnoveŭropo|ne parolis hindeŭropajn lingvojn]] .
La klasifiko de kelkaj el ĉi tiuj civilizoj ankoraŭ ne estis klarigita. La fama itala erudiciulo Giacomo Devoto asertis la tezon, ke la hindeŭropaj specoj, kiuj fluis en [[Italio|Italion,]] estis " ''senfinaj'' ". <ref>[[Francisco Villar]], ''Los indoeuropeos y los orígenes de Europa. Lenguaje e historia'', Madrid, Gredos, 1991 (1996<sup>2</sup>). Trad. it.: ''Gli Indoeuropei e le origini dell'Europa'', Bologna, Il Mulino, 1997 (2008<sup>2</sup>).</ref>
| |||