Atena duklando: Malsamoj inter versioj

Post la dekadenco de la klasika epoko, en la [[Mezepoko]], la urbo [[Ateno]] suferis gravan procezon de ruiniĝo; fakte ne helpis ekde la [[11-a jarcento]] ties geografia loko tro for de la latina influo kaj ankaŭ ne interesa teritorio por la Bizanca Imperio. Tial okazis rabado, ĉefe meze de la [[12-a jarcento]] fare de la [[normano]]j.

 

Tiel, Bonifacio de Montferrato okupis la urbon senprobleme en [[1204]] kaj donis ĝin kun [[Tebo (Grekio)|Tebo]] al Othon de La Roche, senjoro de Ray, duaranga nobelo [[Burgonjo|burgonja]] devena de la [[Franĉkonteo]] kaj de la kvara krucmilito, en [[1205]]. Otono estis nomumita Granda Senjoro de Ateno kaj Tebo, pro kio por kelkaj historiistoj tiu estus la konstituo de la Duklando, dum por aliaj la [[feŭdo]] estis konstituita formale en [[1260]], kiam lia filo kaj sukcedantor Gvido la 1-a akiris la titolon de duko, kaj la duklando estis agnoskita oficiale.

 

Ateno estis dekomence ŝtato vasala de la [[Tesalonika reĝlando]] sed post la konkero de tiu fare de la bizanca Teodoro Komneno Dukas, [[Epira despotlando|Epira despoto]], la duklando ekestis vasalo de la [[Princlando Aĥeo]] nome Morea.

 

Dum la regado de la familio De la Roche kaj la urbo kaj la duklando ĝuis grandan prosperon, dum la urbo mem estis plinovigita kaj konvertita en kortega centro unuaranga, en kiu la Akropolo estis duka palaco. Tiu ŝtato estis la plej potenca kaj pacema el la latinaj ŝtatoj kreitaj en Grekio kaj ties institucioj estis tute francaj.

 

{{Bibliotekoj}}