'''Nov-Gorico''' ({{lang-sl|Nova Gorica}}) estas la ĉefa kaj plej granda urbo de la [[Regiono Goriška]], [[Slovenio]].
Ĝi estas juna urbo, evoluinta post la jaro 1947, kiam [[Gorico]] (Gorizia/Gorica) apartenis al [[Italio]]. Urba spaco de novestiĝinta urbo havas malmulte da malnova arkitektura heredaĵo. Sur la suda parto de la urbo estas [[KostanjevicaKostanjevico]] ({{lang-sl|Kostanjevica}}, {{lang-it|Castagnevizza}}) (Kapela) Post la [[unua mondmilito]] estis renovigita franciskana monaĥejo, kie estis fama tombejo de Burbonoj kaj preĝejo de Apero de Maria. Norde estas pli ol 1000 jarojn aĝa [[Solkan|Solkano]], nun kvartalo de Nova GoricaNov-Gorico.
De la {{daton|21|decembro|2007}} ne plu estas limaj kontroloj inter Nova GorizaNov-Gorico kaj GoriziaGorico, danke al la [[traktato de Schengen]].
Kun malfermo ([[spano]]) de 220 m, la [[Solkan-ponto]] (en [[slovena]]: ''{{lang-sl|Solkanski most''}}, en [[itala]]: ''{{lang-it|Ponte di Salcano''}}) super la rivero [[Soĉa|Soĉo]] en [[Solkan|Slokano]] ĉe [[Nova Gorica]]Nov-Gorico en [[Slovenio]], estas [[arkoponto]] (laŭ fervoja terminaro ĝi estas [[viadukto]]) kaj la dua plej granda ŝtonponto en la mondo kaj la plej longa fervoja ŝtonponto. Ĝi estis kompletita en [[1905]]. Ties [[arko]] de 85 m, kiu estis konstruita el ĉirkaŭ 5 000 tunoj de ŝtonblokoj en ĝuste 18 tagoj, estas la duaj ple granda ŝtonarko en la mondo, superpasita nur de Friedensbrücke (Syratalviadukt) en [[Plauen]], kaj la plej granda fervoja ŝtonarko.
