Uzanto:Alzinous/provejo: Malsamoj inter versioj

Teresa Mañé Miravet (Cubellas, Barcelono, 29-a de novembro 1865 - Perpinjano, 5-a de februaro 1939) estis instruistino, redaktistino kaj verkistino sub la pseŭdonimo Soledad Gustavo. Edziĝinta al Juan Montseny Carret (kaŝnomo Federico Urales), ŝi estis la patrino de Federica Montseny. Kvankam ŝi naskiĝis en Cubellas, ŝi kreskis en Villanueva y Geltrú en la sino de ekonomie bonhava familio, posedanto de konata gastejo en la urbo. Ligita en sia junaĝo al la Federalisma Demokrata Centro, en 1887 ŝi fondis kun sia helpo laikan lernejon en Vilanova y la Geltrú kaj jarojn poste alian lernejon en Reus. Membro de la Konfederacio de Laikaj Instruistoj de Katalunio, li studis Instruadon en la Tramuntana lernejo en Sanfe kaj antaŭenigis edukan agadon jarojn antaŭ ol li komencis sian agadon en la sama direkto Francisco Ferrer Guardia kun sia Moderna Lernejo. Teresa Mañé kunlaboris samtempe en la loka ĵurnalo El Vendaval, de federacia respublika tendenco, ankaŭ komencante kunlabori kun la ĵurnalo El Productor, kie ŝi komencis sian kontakton kun anarkiismo. Tie li renkontis Juan Montseny Carret kaj aliajn gravajn plumojn de hispana anarkiismo kiel Anselmo Lorenzo, Fernando Tarrida del Mármol aŭ Josep Llunas i Pujals, redaktoro de la ĵurnalo La Tramontana. En 1889 li partoprenis en la "II Socialisma Konkurso" okazinta en Barcelono, kie li prezentis sian tekston "Libera amo". En 1891 ŝi edziniĝis civilize al Juan Montseny Carret, daŭrigante sian literaturan kaj pedagogian laboron. Post la atako kontraŭ la Corpus Christi-procesio en Barcelono en 1896 kaj la subpremo kiu sekvis la Montjuïc-proceson por la okazaĵoj, Joan Montseny kaj Teresa Mañé estis ekzilitaj. La paro alvenis en Londono en 1897, kie ŝi laboris kiel brodisto, kvankam ili revenis nur jaron poste, ekloĝante en Madrido. En 1898 ŝi fondis La Revistan Blankan, kies direktorino ŝi estis kaj en kiu ŝi ankaŭ partoprenis per opiniaj artikoloj sub la pseŭdonimo Soledad Gustavo kaj tradukante artikolojn de anarkiismaj aŭtoroj el la angla kaj franca. Juan Montseny ankaŭ diligente kunlaboris en ĉi tiu revuo. Ĉi tiu unua periodo de La Revista Blanka etendiĝas ĝis 1905 En 1905 naskiĝis ilia filino Federica Montseny Mañé. Baldaŭ post kiam ili forlasis Madridon kaj ekloĝis en Sardañola del Vallés, de kie ili daŭre aktive partoprenis ĉiujn okazaĵojn de la sekvaj jaroj: la Tragika Semajno de Barcelono kaj la ekzekuto de sia amiko Francisco Ferrer Guardia en 1909, la fondo de la CNT en 1910, 1-a Mondmilito (1914-1918), la diktaturo de Primo de Rivera (1923-1930), la fondo de la FAI en 1927, la Dua Respubliko (1931-1939), la militista puĉo kaj milito (1936-1939) ). Inter 1925 kaj 1936, la familio revenis por eldoni La Revistan Blankan, nun zorge de Joan kaj Federica Montseny. En ĉi tiu dua periodo, Teresa Mañé limigis sin al kunlaborado kun teoriaj kaj historiaj artikoloj, dum kiu tempo ŝi amikiĝis kun la anarkiisma historiisto Max Nettlau, kiu ankaŭ kunlaboris en la revuo. Fine de la civila milito li ekziliĝis al Francio. Li mortis la 5-an de februaro 1939 en Perpinjano. ▼