|
Kurso de Esperanto - La Pasporto al la Tuta Mondo
https://www.youtube.com/user/pasportotutamondo/videos
{{Informkesto homo}}
'''Teresa MAÑÉ MIRAVET''' ([[Barcelono]], [[29-a de novembro]] [[1865]] – [[Perpinjano]], [[5-a de februaro]] [[1939]]) estis [[Instruisto|instruistino]], [[Redaktoro|redaktistino]] kaj [[Verkisto|verkistino]] sub la pseŭdonimo Soledad Gustavo.<ref name=":0">{{Cite web|title=Teresa Mañé, la “madre de las mujeres libres”|url=https://medium.com/periodistasolvidadas/teresa-ma%C3%B1%C3%A9-la-abuela-de-las-mujeres-libres-22b91c9d9a8b|website=Medium|date=2018-07-02|access-date=2021-05-04|language=hispane|last=MujeresRTVE}}</ref> Edziĝinta al [[Juan MONTSENY|Juan Montseny]] (kaŝnomo Federico Urales), ŝi estis la patrino de [[Federica Montseny]].<ref name=":1">{{Cite web|title=Teresa Mañé, figura clau de l’anarquisme i del feminisme catalans|url=https://interactius.ara.cat/histories-de-dones/teresa-mane|website=Ara.cat|access-date=2021-05-04|language=ca}}</ref><ref>{{Cite web|title=Teresa Mañé i Miravet {{!}} enciclopèdia.cat|url=https://www.enciclopedia.cat/ec-gec-0039714.xml|website=www.enciclopedia.cat|access-date=2021-05-04}}</ref>
Kvankam ŝi naskiĝis en Cubelles, en Barcelono, ŝi kreskis en [[Vilanova i la Geltrú]], en la sino de ekonomie bonhava familio, posedanto de konata gastejo en la urbo. Ligita en sia junaĝo al la Federalisma Demokrata Centro ([[Kataluna lingvo|katalune]]: ''Centre Democràtic Federalista''), en 1887 ŝi fondis kun sia helpo laikan lernejon en Vilanova i la Geltrú kaj jarojn poste alian lernejon en [[Reus]]. Membro de la Konfederacio de Laikaj Instruistoj (katalune: ''Confederació de Mestres Laics'') de [[Katalunio]], ŝi studis Instruadon kaj antaŭenigis edukan agadon, jarojn antaŭ ol [[Francisco Ferrer|Francisco Ferrer Guardia]], kun sia [[Moderna Lernejo]], komencis siajn agadojn en la sama direkto. Teresa Mañé kunlaboris samtempe en la loka ĵurnalo ''El Vendaval'', de federacia respublika tendenco, ankaŭ komencante kunlabori kun la ĵurnalo ''El Productor'', kie ŝi komencis sian kontakton kun [[anarkiismo]]. Tie ŝi renkontis Juan Montseny Carret kaj aliajn gravajn plumojn de hispana anarkiismo kiel [[Anselmo Lorenzo]], [[Fernando Tarrida del Mármol|Fernando Tarrida]] aŭ [[Josep Llunas i Pujals|Josep Llunas]], redaktoro de la ĵurnalo ''La Tramontana''.<ref name=":0" />
En 1889 li partoprenis en la II Socialisma Konkurso okazinta en Barcelono, kie ŝi prezentis sian tekston ''Libera amo''.<ref>{{Cite web|title=Teresa Mañé, la abuela de las “Mujeres Libres”|url=https://anarquismoenpdf1.wordpress.com/2016/02/01/teresa-mane-la-abuela-de-las-mujeres-libres/|date=2016-02-01|access-date=2021-05-04|language=es-ES|first=Anarquismo en|last=PDF}}</ref> En 1891 ŝi edziniĝis civilize al Juan Montseny Carret, daŭrigante sian literaturan kaj pedagogian laboron.
Post la atako kontraŭ la [[Kristokorpa Festo|Kristokorpa Procesio]] en Barcelono en 1896 kaj la subpremo kiu sekvis la Montjuïc-proceson por la okazaĵoj, Teresa Mañé kaj Joan Montseny estis ekzilitaj. La paro alvenis en Londono en 1897, kie ŝi laboris kiel brodisto, kvankam ili revenis al [[Hispanio]] nur jaron poste, ekloĝante en [[Madrido]]. En 1898 ŝi fondis ''La Revista Blanca'', kies direktorino ŝi estis kaj en kiu ŝi ankaŭ partoprenis per opiniaj artikoloj sub la pseŭdonimo Soledad Gustavo kaj tradukante artikolojn de anarkiismaj aŭtoroj el la angla kaj franca. Juan Montseny ankaŭ diligente kunlaboris en ĉi tiu revuo. Ĉi tiu unua periodo de ''La Revista Blanca'' etendiĝas ĝis 1905.
En 1905 naskiĝis ilia filino Federica Montseny Mañé. Baldaŭ post kiam ili forlasis Madridon kaj ekloĝis en [[Cerdanyola del Vallès]], en Barcelono, de kie ili daŭre aktive partoprenis ĉiujn okazaĵojn de la sekvaj jaroj: la [[Tragika Semajno]] de Barcelono kaj la ekzekuto de sia amiko [[Francisco Ferrer|Francisco Ferrer Guardia]] en 1909, la fondo de la [[Confederación Nacional del Trabajo|CNT]] en 1910, la [[Unua Mondmilito]] (1914-1918), la [[diktatoreco]] de [[Miguel Primo de Rivera|Primo de Rivera]] (1923-1930), la fondo de la [[Iberia Anarkiisma Federacio]] en 1927, la [[Dua Hispana Respubliko]] (1931-1939), la militista puĉo kaj la [[Hispana Enlanda Milito]] (1936-1939) ).
Inter 1925 kaj 1936, la familio revenis por eldoni ''La Revista Blanca'', nun zorge de Joan kaj Federica Montseny. En ĉi tiu dua periodo el la revuo, Teresa Mañé limigis sin al kunlaborado kun teoriaj kaj historiaj artikoloj, dum kiu tempo ŝi amikiĝis kun la anarkiisma historiisto [[Max Nettlau]], kiu ankaŭ kunlaboris en la revuo.
Fine de la Hispana Enlanda Milito li ekziliĝis al [[Francio]] kaj ŝi mortis la 5-an de februaro 1939 en [[Perpinjano]].<ref name=":1" />
== Referencoj ==
{{projektoj}}
{{referencoj}}
{{bibliotekoj}}
Ciudad Vieja es uno de los diez distritos de Barcelona, concretamente es el distrito número 1. Ciutat Vella limita con Sants-Montjuïc al sur, el Ensanche al oeste, San Martín para el norte, y el Mar Mediterráneo al este. Ocupa un territorio de 436,8 hectáreas, tiene una población de 100.451 habitantes (datos del año 2016) y, por tanto, una densidad de 230 habitantes por hectárea. Se corresponde geográficamente con el centro histórico de la ciudad. La extensión actual del distrito corresponde aproximadamente a la comprendida dentro de las murallas entre el siglo XIV y el siglo XIX, excepto el barrio de la Barceloneta, que quedaba fuera.
|
