Kiel registrite je 11:40, 7 sep. 2021 redakti Kani (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj, Administrantoj 273 651 redaktoj →‎Preĝo laŭ judismo ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 11:40, 7 sep. 2021 redakti malfari Kani (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj, Administrantoj 273 651 redaktoj →‎Preĝo laŭ kristanismo Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 8: La kristana preĝo estas: adresiĝi al Dio por lin adori kaj laŭdi kaj propeti. Laŭ [[Jesuo]] ([[Sankta Mateo\|Mt]] 6,9-13, Lk 11,1-4) [http://www.laparola.net/wiki.php?riferimento=Lc11%2C1-4&formato_rif=vp]) la preĝo estas ĉiam efika “petu kaj ricevu” ([[Sankta Johano\|Joh]] 16,2). Laŭ [[Sankta Luko\|Luko]] 11,9-13 nia sincera kaj insista preĝo obtenas la plej estimeblan donon, nome la [[Sankta Spirito]]. Kion la preĝanto ricevas? Tion, je kio li bezonas. Laŭ [[sankta Paŭlo]] ni eĉ ne scias kion petis se la Sankta Spirito nin ne inspiras. Kiu preĝas ĉiam pli konscias ke mem malsatas kaj soifas je Dio. La preĝo dividiĝas en laŭ[[~~lturgio~~liturgio\|liturgia]] kaj privata. La ''laŭliturgia'' estas la preĝo de tuta la eklezio kiu kune kun [[Kristo]] adresiĝas al la [[Dio Patro\|Patro]] kaj havas karakteron de oficialeco. La ''privata'' povas esti komŭna aŭ persona, kaj krome, voĉa kaj medite senvoĉa. Tiu voĉa el si mem ne necesas ĉar Dio jam konas la homajn pensojn; ĝi tamen estas instigata pro tio ke (laŭ [[sankta Tomaso]]) utilas por la preĝanto por ke 1) ekscitas la internan devotecon, 2) oferas al Dio la omaĝon de la korpo krom tiu de nia animo, 3) favoras eksteran elverŝiĝon al impeto de la sentoj internaj. Preĝemuloj kaj asketuloj povas sperti la preĝon ''mistikan'', kiu estas profunda simpatio al Dio ĝuata kiel intensa mergiĝo en li sen, tamen, kunfandiĝo kun li. Tiu preĝo kutime postulas spirtigvidanton por evitigi facilajn iluziojn kaj misjuĝojn.

Preĝo: Malsamoj inter versioj