'''Intelekto''' estas la kapablo [[pensado|pensi]] konceptaĵojn kaj estigi rilatojn inter ili. Ĝi estas konkapablonekkonkapablo, kies specifa objekto estas la nocio de ento. Etimologie intelekto estas latindevena, el ''intelligere'' (= kompreni per intelekto, distingi), vortformita el ''intus'' (= inter) kaj ''legere'' (= legi). La verba formo okazas fundamente en la greka kaj latina, kun la signifo elekti: ''légein'' en la greka, ''legere'' en la latina. Koncerne la latinan ''intellectus'', ĝi estas pasinta participo, kiu fariĝis samtempe substantivo; en Esperanto la radiko ''intelekt-'' estas substantiva. Pro tio, Esperante intelekto ne estas la rezulto de intelekti sed la konkapabloekkonkapablo; la rezulto diriĝasnomiĝas intelektado.
