Konvencioj pri la statuso de rifuĝintoj kaj senpatrujuloj: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Linio 4:
La '''Konvencio pri la statuso de [[rifuĝinto]]j''', ofte ankaŭ mallonge nomata '''Ĝeneva Konvencio''', difinas la kriteriojn laŭ kiuj ŝtato devas atribui la statuson de rifuĝinto al homoj kiuj petas ĝin, kaj la rajtojn kaj devojn de tiuj personoj. Ĝi estis adoptita la [[28-an de julio]] [[1951]] de konferenco de plenrajtigitoj pri la statuso de la [[rifuĝinto]]j kaj senpatrujuloj konvokita de la [[Unuiĝintaj Nacioj]], aplike de la rezolucio 429 (V) de ties Ĝenerala Asembleo de la 14-a de decembro 1950.
 
Ne konfuzu tiun konvecionkonvencion pri la statuso de la rifuĝintoj kun la [[Ĝenevaj Konvencioj]], kiuj ekde 1949 kodigas la rajtojn kaj devojn de la batalantoj kaj civiluloj dum tempo de milito.
 
La [[konvencio]] de 1951 dekomence temis nur pri eŭropaj refuĝintoj post la [[dua mondmilito]]. La aldona protokolo de [[1967]] forviŝis ĉi tiun limigon.