Videbla spektro: Malsamoj inter versioj

[[Isaac Newton]] dividis la spektron laŭ sep kolornomoj: [[ruĝa]], [[oranĝkolora|oranĝa]], [[flava]], [[verdo|verda]], [[blua]], [[indiga]], [[viola]]. Li elektis sep kolorojn, ĉar li kredis el la malnovaj [[Grekio|grekaj]] [[Sofismo|Sofistoj]] ke ekzistis ligon inter [[koloroj]], [[muziknoto]]j, aĵoj kiel la [[suna sistemo]] kaj la tagoj de la semajno. Li reprezentis ilin laŭ cirklo (la "kolorcirklo de Newton") montranta kolorosektorojn rilatajn kun [[muziknoto]]j. La spektraj koloroj de la ruĝa ĝis la viola estas priskribitaj kiel muzikaj notoj komencante de [[D]]. La cirklo kompletigas [[oktavo]]n de [[D]] ĝis [[D]]. La cirklo de Newton lokas la ruĝan (al unu ekstremaĵo de spektro) ĉe la violan (al la alia ekstremaĵo).<ref>{{cite web |url=http://home.vicnet.net.au/~colmusic/opticks3.htm |title=Music For Measure: On the 300th Anniversary of Newton's ''Opticks'' |accessdate=2006-08-11 |last=Hutchison |first=Niels |year=2004 |work=Colour Music |titolo=Arkivita kopio |alirdato=2010-02-19 |arkivurl=https://www.webcitation.org/65apUU8VC?url=http://home.vicnet.net.au/~colmusic/opticks3.htm |arkivdato=2012-02-20 }}</ref><ref>{{cite book |last=Newton |first=Isaac |authorlink=Isaac Newton |title=Opticks |year=1704 }}</ref> . La homa okulo ne estas vere sensiva al la indigaj frekvencoj (inter 666 THz kaj 705 THz), kaj eĉ bonvidadaj personoj ne distingas la indigan inter la blua kaj la viola. Pro tio kelkaj komentariistoj, el kiuj [[Isaac Asimov]], sugestis konsideri la indigan koloron ne kiel koloron sed nur kiel ombron de la blua aŭ de la viola.