Frederick Banting: Malsamoj inter versioj

Samtempe, li priesploris la [[Metabolismo|metabolon]] de [[sukero]] kaj la malsanon [[diabeto]], post kiam oni establis, ke manko en la [[hormono]] insulino (produktita de [[insuletoj de Langerhans]] en la [[pankreato]]) kaŭzas ĝin. Ĉar insulino ne povas esti buŝe provizita al diabetuloj, Benting provis doni ĝin kiel [[Injekto|injekton]], post sintezi ĝin kune kun sia asistanto Charles Best. En aŭgusto [[1921]], dum la laboratori-kontrolisto, Prof. John MacLeod, estis en ferio, Banting unuafoje eltiris la substancon de la Langerhans Insuletoj kaj pruvis ĝian gravecon kiel insulino [[Vivisekcio|injektante ĝin en diabetajn hundojn]], kaj rezulte iliaj sangaj sukerniveloj malaltiĝis. En proksimume du monatoj, la du sintezis pli puran insulinon (kun la helpo de biokemiisto James Coulip), kaj provis ĝin al 14-jaraĝa diabeta knabo (Leonard Thompson) - kies sanga sukernivelo tuj malaltiĝis. En februaro [[1922]] la eltrovaĵo estis publikigita kaj jaron poste la [[Nobel-premio pri fiziologio aŭ medicino|Nobelpremio pri Fiziologio aŭ Medicino estis]] estis aljuĝita al Banting kune kun John McLeod. Banting kundividis la premimonon kun Best, kaj Macload kun Coulip. En 1972 la Nobel Fondaĵo oficiale koncedis ke preterlasi Best estis eraro. La sintezigita insulino, komencis esti komerce produktita tuj poste kaj savis la vivojn de la diabetuloj.<ref>https://www.bbc.com/mundo/noticias-59937796</ref>