'''Andrej Aleksandroviĉ Ĵdanov''' ([[rusa lingvo|ruse]]: ''Андрей Александрович Жданов'')
(n.naskiĝis 26-an de februaro [[1896]], Mariupol, nun en [[Ukrainio]] - m.mortis [[31-a de aŭgusto|31-an de aŭgusto]] [[1948]], [[Moskvo]], nun en [[SovetunioRusio]]) estis soveta politikisto, unu gvidantoel la gvidantoj de la [[KPSU|Sovetunia Komunista partio]] kaj ĉefa apoganto de la dogma kulturpolitiko.
Li paŝisaliĝis al la bolŝevikanbolŝevika partionjpartio en [[1915]]. Post la oktobra revolucio de [[1917]], li rapide rangiĝis en la partio fine li iĝis politika gvidanto de [[Leningrado]]. Inter [[1941]] kaj [[1944]], li direktis la defendon de la urbo kontraŭ la atakantaj germanojnazioj.
Li etsis strikta kunlaboranto de [[Stalino|JosifIosif Stalin]] kaj iĝis membro de la Politika Komitato ([[1939]]),; postmilite li direktis la kulturan vivon de la Sovetunio en ideo de ekstrema ideologia rigoro. Oni kreis per lia gvido la Kominformon (1947). Li mortis en 1948 inter nebulaj cirkonstancoj. Verŝajne malamikoj de Ĵdanov - [[Georgij Malenkov]] kaj [[Lavrentij Berija]] – iniciatis purigon en Leningrado (kondamnis pli ol 2000 homojn inter alie multajn kunlaborantojn de Ĵdanov).
