En okcidento nenio nova: Malsamoj inter versioj

La prilaboradon de la manuskriptoj kaj la laŭeblan unuecigon de l' stilo prizorgis la redakcio de »Heroldo de Esperanto«. Ni esperas, ke la tradukintoj kaj prilaborintoj plenumis sian taskon kontentige, kaj ke la Esperanta eldono de la libro havos relative ne malpli bonan sukceson ol la nacilingvaj eldonoj. Se, krom tio, per la almontro, ke Esperanto taŭgas por traduki eĉ tiel malfacile tradukeblan verkon kia estas la libro de Remarque, oni sukcesos akiri al nia movado novajn adeptojn, ni estos duoble kontentaj niaflanke.</blockquote>Restas neklare, kiuj estis la "kvar" tradukintoj. Sed oni rajtas supozi, ke laLa direktoro de Heroldo [[Teodor Jung|Teo Jung]] ludis iungravan rolon aŭ kuntradukinte aŭ kunordiginte. En sia aŭtobiografio li mem juĝas pri la traduko "eble iom tro rapide farita". Alia tradukinto probable estis [[Joseph Ferdinand Berger]], en 1929 redaktoro de Heroldo. Berger poste ankaŭ tradukis duan libron de Remarque, ''[[La vojo returne]]'', kiu tamen ne havis similan sukceson kaj laŭ Jung estis "mis-investo".