'''Aleksej Aleksejeviĉ BRUSILOV''' ([[cirila skribo]]: '''Алексей Алексеевич Брусилов'''); (naskiĝis la {{daton|31|aŭgusto|1853}} en Tiflis, [[RusioTbiliso]], (nuntiam [[Tbilisi]]Tiflis, [[KartvelioRusio]]) – mortis la {{daton|17|marto|1926}}, en [[Moskvo]]) estis rusa [[generalo]], konata pro ''[[Brusilov-ofensivo'']] (junio-aŭgusto de [[1916]]), kiu helpis dum kritika periodo de la unua[[Unua mondmilito la]] por la okcidentaj aliancanoj de Rusio.
Brusilov estis instruata en la Cara Paĝia Korpuso, ekservis kiel kavaliera oficiro en la [[KaŭkazoKaŭkazio]]. Li elstare batalis en la rusa-turka milito (1877–78), en 1906 li rangaltiĝis al generalo. Komence de la 1-aUnua mondmilito, Brusilov komandis la 8-an rusan armeon kaj havis elstaran rolon en la sukcesa rusa atako en [[Galicio]] (aŭtune de 1914).
Printempe de 1916, Brusilov ŝanĝis la pli maljunan kaj heziteman generalon N. J. Ivanov, en komanda ofico de 4 rusaj armeoj. La 4-an de juunio de 1916, Brusilov ekiskomencis tempestan atakon kontraŭ la aŭstraj-rusaj fortoj. Kvankam ili havis gravajn perdojn, fortoj de Brusilov je aŭgusto jam militkaptis 375.000 soldatojn (200.000 el ili jam en la unuaj tri tagoj de la atako) kaj okupis tutan Bukovinon[[Bukovino]]n kaj parton de orienta Galicio. Pro tiuj atakoj, Germanio devis translokigi taĉmentojn — tiel tiuj soldatoj mankis en la grava [[Batalo de Verdun]]. La ofensivo kunportis pluan avantaĝojn por la aliancanoj: [[Rumanio]] decidis ekmiliti je flanko de la aliancanoj, tiel Aŭstrio devis ĉesigi la nord-italiajn manovrojn.
Brusilov estis la ĉefkomandanto de la rusaj fortoj de la 22-a de majo 1917 ĝis 19-a de julio (laŭ nova kalendaro de 4-a de junio ĝis 1-a de aŭg.aŭgusto). Li servis dum la bolŝevika regado kiel militara konsilisto kaj inspektoro de la kavaliero (1920–1924), poste li pensiiĝis.
