Kiel registrite je 21:49, 29 jan. 2007 redakti 80.61.233.39 (diskuto) Neniu resumo de redakto ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 07:07, 14 feb. 2007 redakti malfari Internaciulo (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 7 058 redaktoj Neniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 1: [[Image:William-Adolphe Bouguereau (1825-1905) - Elegy (1899).jpg\|Elegio laŭ [[William Bouguereau]], [[1899]]\|thumb\|right\|250px]] '''Elegio''' en la klasika [[Helena lingvo\|Helena]] kaj [[Latina lingvo\|Latina]] estis [[Poezio\|poezia]] ĝenro, kiun karakterizas la alternado de [[heksametro]]j kaj [[pentametro]]j. Origine en tiu formo oni verkis tekstojn por [[tombo]]monumentoj aŭ aliajn [[epigramo]]jn. Grava elegia aŭtoro en la Greka fariĝis [[Teogniso]], en kies ĉ 1400 versoj renkontiĝas pluraj temoj - plej famaj estas liaj [[ampoezio\|ampoemoj]] al lia juna [[samseksemo\|amanto]] Kirno, filo de Polipao.▼ '''Elegio''' en la klasika [[Helena lingvo\|Helena]] kaj [[Latina lingvo\|Latina]] estis [[poemo]], kiun karakterizas la alternado de [[heksametro]]j kaj [[pentametro]]j; la t.n. elegiaj versoj. La esprimo devenas de la [[greka lingvo\|greka]] ''elegeia'' (funebra kanto) kaj signifas en ĝia moderna akcepto poemo en ĝema tono, elvokante foreston de karuloj, pro [[morto]], [[Amo\|ama]] disiĝo aŭ aliaj kialoj. Ĝi estas grava ĝenro de [[lirika poezio]]. Elegio ankaŭ estas [[muziko\|muzikĝenro]], distingebla per sia trista kaj morna emo. ===Historio=== ▲~~'''Elegio''' en la klasika [[Helena lingvo\|Helena]] kaj [[Latina lingvo\|Latina]] estis [[Poezio\|poezia]] ĝenro, kiun karakterizas la alternado de [[heksametro]]j kaj [[pentametro]]j.~~ Origine en tiu formo oni verkis tekstojn por [[tombo]]monumentoj aŭ aliajn [[epigramo]]jn. Grava elegia aŭtoro en la Greka fariĝis [[Teogniso]], en kies ĉ 1400 versoj renkontiĝas pluraj temoj - plej famaj estas liaj [[ampoezio\|ampoemoj]] al lia juna [[samseksemo\|amanto]] Kirno, filo de Polipao. En la Latina la ĝenron oni larĝe ekuzis por ama poezio, en kiu la aŭtoro traktas "personajn" spertojn. La vera florada periodo ne estis longa: jam [[Katulo]] (ĉ 84-54 a.Kr.) verkis kelkajn elegiojn, sed la unua vere pure elegia poeto estis [[Gallo]] (69-26 a.Kr.), kies arton kaj memoron kondamnis imperiestro [[Aŭgusto]]. Famas krom tio elegie [[Propercio]] (ĉ 49-ĉ 15 a.Kr.), [[Ovidio]] (43 a.Kr. - ĉ 17 p.Kr.) kaj [[Tibulo]]. Eventuale oni aldonu la manplenon da parte anonimaj aŭtoroj el la tiel nomata ''Kolekto Tibula'' (inter kiuj ankaŭ la unua Latina poetino, [[Sulpicia]]). Linio 5 ⟶ 14: Poste oni ankoraŭ ofte verkis elegiojn Latine, sed ĝenerale oni tiujn ne opinias vere gravaj. ===Elegioj en esperanto=== ~~En la tiel nomataj "modernaj" lingvoj, oni ekuzis la vorton ''elegio'' por (laŭ PIV) "lirika poezio de melankolia aŭ sopira tono", sendepende de la ekstera formo de la poemoj.~~ Famaj ekzemploj de Elegioj en Esperanto estas

Elegio: Malsamoj inter versioj