Veziro: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 1:
{{polurinda}}
 
'''Veziro''' (el la [[persa lingvo|mezpersa]] ''vcsir'', „[[juĝisto]]”, aŭ el la [[araba lingvo|araba]] [[vorto]] ''vazir'', „[[ŝarĝportisto]]” [„[[subreĝo]]”]), estis originale nomumo de [[ĉefministro]] aŭ [[reprezentanto]] de [[Abasidoj|Abasida-kalifoj]], pli poste en multaj [[islamaj landoj]] ofica [[altrango]]. Ĝia [[ofico]] estiĝis en la [[8-a jarcento]], kiam la [[barmakidoj|Barmakida-familio]] plenumis tiun oficon. La veziro de la [[Abasidoj]] staris inter la [[reganto]] kaj la [[popolo]], kaj reprezentis la unuan en ĉiu afero de la lastaj (la popolo). La distanciĝo inter la popolo kaj la ŝtata reganto estis nekonata pli frue (sub regado de [[Omajjadoj]]) kaj respegulas [[persio|persan]] efikon. Oni menciis la vezirejon dum la fruaj [[osmanojotomanoj|osmana-turkaj]] [[sultano]]j kiel ''pervane'' („[[konsilio]]”); tiu [[voruzo]] estas [[heredo]] de la [[anatolio|anatoliaj]] [[selĝukoj]]. Oni donis la veziran [[titolo]]n al [[militara gvidanto]] ĉe la osman-turkoj unuafoje ĉ. [[1380]]. Ekde tiam ĝis okupo de [[Konstantinapolo]] ([[1453]]), la vezira titolo signifis la plej altan atingeblan rangon kaj ĝin rajtis porti pliaj [[homo]]j samtempe (ekz. ĉiu [[ministro]] de la [[ŝtato]]).
 
Dum [[regado]] de [[Mehmedo la 2-a]] (regis [[1444]]–[[1446|46]], [[1451]]–[[1481|81]]), la osman-[[turkoj]] transprenis la tradician musliman vortuzon kaj la veziran titolon ricevis la ĉefministo, sed antaŭ tio aperis la [[adjektivo]] „granda” (en [[PIV]] [[ĉefveziro]]). Oni nomumis ankaŭ kelkajn helpantajn vezirojn („veziroj de la kupolo”); ili anstataŭigis la grandan veziron, kiam li partopenis [[militiro]]n. Ili gvidis kelkfoje la [[armeo]]n. Pli poste la veziran titolon ricevis la [[guberniestro]]j kaj kelkaj altrangaj [[oficisto]]j, ekz „la [[ĉefo de la trezorejo]]”).
 
La [[granda veziro]] estis la [[plenpotenco|plenpotenca reprezentanto]] de la [[sultano]], kaj li gardis la sultanan [[sigelringo]]n kiel [[simbolo]]n de la ofico. Ĝia vera [[influo]] dependis de la regavido de la unuopaj sultanoj. En [[1654]], la ĉefveziro ricevis oficialan, memstaran rezidejon: tiu estis la [[Alta Domejo]], kiu fakte transprenis la funkcion de la osman-turka administra centro plenumita de la sultana [[palaco]]. Ekde la [[19-a jarcento]], la ĉefveziro prezidis ĉe la [[ministera konsilio]], nomumita de la sultano. En [[1908]], li akiris la [[rajto]]n pri nomumo de la ministroj. Post [[kolapso]] de la [[Osman-Turka Imperio]], la funkcio ĉesis en [[1918]].
Linio 9:
Oni tradicie uzis la veziran nomumon por la du [[ĉefoficisto]]j de la antikva [[Egipto]], kiuj havis potencon de [[subreĝo]]. Tiu ofico ekzitis ekde la 4-a dinastio (ĉ. [[-2570|2570]]–[[-2450|50]] a.K.), sed gravis ekde regado de [[Sesostris la 3-a]] ([[-1878|1878]]–[[-1840|40]] a.K.), kiam la veziro mem regis la tutan egiptan administradon.
 
[[Kategorio:Islamo]][[kategorio:Turkio]][[kategorio:EgiptoEgiptio]]
 
[[de:Wesir]]