4-a simfonio (Schumann)

La 4-a simfonio en d-minoro op. 120 estis komponita de Robert Schumann en 1841, tamen publikigita nur post ampleksa prilaborado en 1851. Laŭ kronologia vidpunkto temas pri la 2-a simfonio de Schumann, la nun kiel 2-a kaj 3-a simfonioj konataj verkoj ekestis pli malfrue.

Symphony No. 4
muzika verko aŭ komponaĵo
Aŭtoroj
Lingvoj
Eldonado
Eldondato	1853

Pri la muziko

La versio publikigita en 1851 havis kvar movimentojn, kiuj sekvas unu post la alia sen paŭzo ("attacca"):

1. Ziemlich langsam – Lebhaft
2. Romanze: Ziemlich langsam
3. Scherzo: Lebhaft
4. Etwas zurückhaltend – Langsam – Lebhaft – Presto

La praversio el 1841 portis jenajn kvar (italajn) movimentnomojn:

1. Andante con moto – Allegro di molto
2. Romanza: Andante
3. Scherzo: Presto
4. Largo – Finale: Allegro vivace

La ensemblo de la verko postulas du flutojn, du hobojojn, du klarnetojn, du fagotojn; kvar kornojn, du trumpetojn, tri trombonojn; timbalojn kaj kvinvoĉan arĉorkestron.

Eksteraj ligiloj

• 4-a simfonio (Schumann): Liberaj muziknotoj por elŝuti de International Music Score Library Project.