Chamartín (Ávila)
Chamartín [ĉamarTIN] estas municipo en la centro de la provinco Avilo, en la regiono Kastilio-Leono, Hispanio. Ĝi apartenas al Komarko de Avilo kaj al la jurisdikcia teritorio de Avilo, en la centro de la provinco. La nomo de la loko devenas el Echamartín (dokumentita tiel en 1247) el eŭska "aita" (patro) kaj Martín (Marteno) kiel nomo de reloĝanto. Tiu radik-prefikso "ĉa" aperas ankaŭ ĉe Chaherrero (Avilo), Robledo de Chavela (Madrido), Chagarcía Medianero (Salamanko) ktp.
| Chamartín | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| municipo en Hispanio | |||
|
|
| ||
| Flago | Blazono | ||
| Administrado | |||
| Poŝtkodo | 05141 | ||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 61 (2023) [+] | ||
| Loĝdenso | 4 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 40° 42′ N, 4° 57′ U (mapo)40.701111111111-4.9580555555556Koordinatoj: 40° 42′ N, 4° 57′ U (mapo) [+] | ||
| Alto | 1 196 m [+] | ||
| Areo | 15 km² (1 500 ha) [+] | ||
| Horzono | UTC+01:00 [+] | ||
| |||
| |||
| |||
|
| |||
| Alia projekto | |||
 Vikimedia Komunejo Chamartín, Ávila [+]
| |||
Geografio redakti
Ĝia municipa teritorio okupas totalan areon de 15,45 km² kaj laŭ la demografia informo de la municipa censo fare de la INE en 2021, ĝi havis 68 loĝantojn. Ĝi perdis 230 loĝantojn el la mezo de la 20-a jarcento pro migrado al urbaj areoj.
Ĝi limas kun Solana de Rioalmar, Grandes y San Martín, Brabos, Cillán, Gallegos de Altamiros kaj Narrillos del Rebollar.
Historio redakti
Proksime estas arkeologia kuŝeja koresponda al kastruma setlejo de keltaj praloĝantoj de popolo vetonoj nome Castro de La Mesa de Miranda, de kie devenas la granita skulptaĵo de porkobovo ("verraco" [beRAko]), nune en la urba kerno, kaj kiu aperas en la blazono, kiel simbolo de la prapasinteco. Tiu kastrumo konsistas el tri diversaj sektoroj (ne samtempaj) de murego 2 832 m longa kaj 5 m averaĝe larĝa, konstruita per grandeaj ŝtonblokoj kaj enhavas turojn. Aparte estas nekropolo (fakte invadita de posta sektoro de la murego) kun pli ol du mil tomboj de bruligitaj korpoj kaj gravaj tombenhavoj, el kiuj plej gravaj estis markitaj de vertikalaj ŝtonoj.
En Mezepoko okazis reloĝado. La areo apartenis al la Regno Kastilio.
Tradiciaj enspezofontoj estis agrikulturo (cerealoj) kaj brutobredado kaj rilata komercado. Lastatempe kultura kaj rura turismo ekgravis (popola arkitekturo, historia heredo, piedirado).
Bildaro redakti
-
Ciklopa murego. -
Tomboŝtono. -
Glavo kaj glavingo el tombo. Nacia Arkeologia Muzeo de Hispanio. -
Kastrumo Mesa de Miranda.
