Gyula Ferencz
FERENCZ Gyula (ferenc) estis hungara reformita pastro, universitata profesoro naskiĝinta en Aranyosmeggyes la 5-an de februaro 1861 kaj mortinta en Debreceno la 24-an de majo 1931.
| Gyula Ferencz | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 5-an de februaro 1861 en Medieșu Aurit |
| Morto | 24-an de majo 1931 (70-jaraĝa) en Debrecen |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Okupo | |
| Okupo | kalvinana pastro • universitata instruisto • redaktoro • ĵurnalisto |
Kariero redakti
Gyula Ferenczy studis teologion en Debreceno, Vieno, Lepsiko kaj Berlino. De 1887 li estis pastro en Szamoskrassó, de 1896 instruisto pri historio en fakultato de filologio de la Debreceni Kollégium. En 1900 li doktoriĝis, de 1896 ĝis 1914 li estis direktoro de la Kollégiumi Nagykönyvtár (Granda Biblioteko de Kolegio). De 1914 li estis profesoro pri teologio de la Universitato de Debrecen, de 1921 oni pensiumis lin pro lia maldekstra sinteno. De 1897 ĝis 1915 li estis redaktoro de la revuo Debreceni Protestáns Lap.
Verkoj redakti
- Szumer és Akkád… (Debrecen, 1897);
- A civilizáció bölcsője. A Nílus és Eufrátesz mellékeinek legrégibb története (Debrecen, 1900);
- Az 1848-iki március 15-ike… (Debrecen, 1901).
Fonto redakti
- Magyar Életrajzi Lexikon