Kelaĝaji
Kelaĝaji (en azerbaĵĝana lingvo: Kəlağayı, ankaŭ konata sub la nomo Chargat [mankas fonto]) silka koltuko kovrita de tradiciaj artaj ŝablonoj (ĉiuj kun malsama signifo) kaj en sep buntaj koloroj, uzata de virinoj en Azerbajĝano. Ĝi kutime mezuras 150x150cm aŭ 160x160 cm. Kelaĝaji estas vaste uzata hodiaŭ en Azerbajĝano, kaj virinoj uzas ĝin diversmaniere kaj por malsamaj celoj, ankaŭ depende de la aĝo de la persono. Uzante vegetalajn substancojn, mastroj tiam tinkturfarbas la tukojn diversajn kolorojn kaj ornamas ilin per ŝablonoj per lignaj poŝtmarkoj, kovritaj per solvoj el kolofono, parafino kaj solida oleo[1]. En la azerbajĝana urbo Ŝeki estas muzeo pri la arto de Kelaghai-produktado[2].
| Kelaĝaji | ||
|---|---|---|
| Monda heredaĵo | ||
| Lando | ||
| Kriterioj | {{{Kriterioj}}} | |
| Fonto | [1] | |
| Registra historio | ||
| Registrado | {{{Jaro}}} (n.k. sesio) | |
| * Traduko de la nomo en la listo de la monda heredaĵo. | ||
Unesko-Listo redakti
En novembro 2014, la produkta arto kaj la simboleco de Kelaĝaji estis enmetitaj en la listo pri nemateria kultura heredaĵo de UNESKO[2][3]
Bildgalerio redakti
-
"Galib" estas ŝtampIloj (faritaj ekzemple el nuksuja, pomuja ligno), uzataj por dezajni koltukon 'Kelaghayi' -
Ekzemplo de azerbajĝana 'Kelaĝaji '
Referencoj redakti
- ↑ (en) Fuad Alakbarov, pri la koltuko 'Kelaghay', Twitter, la 9-an de majo 2020.
- ↑ 2,0 2,1 (az, en) Traditional art and symbolism of Kelaghayi, making and wearing women’s silk headscarves Arkivigite je 2020-07-16 per la retarkivo Wayback Machine, unesco.preslib.az, alirita la 10-04-2019.
- ↑ (en) Nigar Orujova, Art of Kelaghayi production, Azernews, la 5-an de decembro 2014, alirite la 25-an de julio 2021.
Vidu ankaŭ redakti
Reprezenta listo pri la nemateria kultura heredaĵo de la homaro