Kolonia arkitekturo de Brazilo
En Brazilo, la kolonia arkitekturo estas difinita kiel la arkitekturo farita en la nuna brazila teritorio ekde 1500, jaro de la malkovro de la portugaloj ĝis la Sendependeco en 1822.
Dum la kolonia periodo, la koloniantoj importis stilajn fluojn el Eŭropo al la kolonio, adaptante ilin al lokaj materialaj kaj sociekonomiaj kondiĉoj. Ekzistas koloniaj konstruaĵoj en Brazilo kun renesancaj, manierismaj, barokaj, rokokaj kaj novklasikaj trajtoj; tamen, la transiro inter la stiloj iom post iom estis efektivigita dum jarcentoj kaj la klasifikado de la periodoj kaj artaj stiloj de kolonia Brazilo estas kialo de debato inter fakuloj.
La graveco de la kolonia arkitektura kaj arta heredaĵo en Brazilo atestas la grupojn kaj monumentojn de ĉi tiu origino deklaritaj Monda Heredaĵo de Unesko. Ĉi tiuj estas la historiaj centroj de Salvador, Ouro Preto, Olinda, Diamantina, São Luís de Maranhão, Goiás, la Santuário do Bom Jesus de Matosinhos en Congonhas do Campo kaj la ruinoj de la Gvaraniaj Jezuitoj Misioj en San Miguel de las Misiones.