Metoakoj
Metoakoj estas la kolektiva nomo por la kulturaj kaj lingvaj grupoj de indianoj kiuj setlejis oriente de kio nun estas la distrikto distrikto Nassau sur Long-Insulo en Novjorko dum eŭropa kontakto en la 17-a jarcento. Metoakoj ne specife rilatas al politikaj, kulturaj, lingvaj, aŭ sociaj triboj, sed pli temas pri geografia esprimo kiu arigis indianojn de specifa loko. Ĝi foje estas erare uzita por la neekzistantaj dek tri triboj de Long-Insulo, unue aperinta en libro de la 19-a jarcenta de la loka amatora historiisto Silas Wood, kaj post tio, ripetita en multaj aliaj verkoj.
Metoakoj | |
---|---|
indianoj | |
Ŝtatoj kun signifa populacio | |
La esprimo estas verŝajne de derivaĵo metau-hok, la loka vorto por la malglata litorino, kiu ludis gravan rolon en la ekonomio de la regiono antaŭ kaj post alveno de eŭropanoj. Long-Insulo unue estis aranĝita de koloniisto de Nova Nederlando kaj Nov-Anglio en la duono de la 17-a jarcento kaj iĝis gravaj komercpartneroj, precipe en la liverado de seŭant, alternativa valuto. Indiĝenaj popoloj malkreskis signife post kelkaj jardekoj. Derivaĵoj de la multaj el la loknomoj donitaj de la indiĝenoj estas en uzo hodiaŭ. Grupetoj de pluvivantaj indianoj sukcesis oficiale akiri ŝtatan kaj federacian statuson kiel triboj, kaj ili konservas rezervadojn sur aŭ proksime de la Orienta Forko de la Insulo.